Sepsa u dzieci: dlaczego nie można opóźnić leczenia

Wśród chorób we wczesnym okresie najniebezpieczniejsza jest sepsa noworodkowa. Przeżywalność wśród dzieci z tą patologią wynosi mniej niż 20% i tylko pod warunkiem terminowej i bardzo silnej terapii przeciwbakteryjnej. Na szczęście zapobieganie wystąpieniu sepsy jest bardzo realnym wyzwaniem. Wystarczy przyjąć odpowiedzialne podejście do okresu poporodowego.

W pociechy dla przestraszonych rodziców dzieci warto zauważyć, że patologia ta występuje dość rzadko, występuje u mniej niż 2% noworodków. Dlatego nie ma powodów do paniki na temat ryzyka, wystarczy zwykła opieka i środki zapobiegawcze. Jeśli pojawią się oznaki sepsy, należy rozpocząć leczenie na czas.

Informacje o chorobie

Sepsa noworodków jest ciężką, szybko rozprzestrzeniającą się infekcją bakteryjną wywoływaną przez drobnoustroje oporne na różne antybiotyki i szybko atakującą wszystkie narządy i układy dziecka.

Do chwili obecnej nie ma konkretnych kryteriów klinicznych dla rozpoznania sepsy we wczesnym wieku. Choroba rozwija się z prędkością błyskawicy i pojawia się nagle.Jednak możliwe było określenie przyczyn rozwoju sepsy.

Obejmują one dwa czynniki:

• warunki, w jakich znajdują się płód i noworodek;
• flora bakteryjna, która ma dostęp do ciała dziecka.

Pierwsza kategoria obejmuje choroby matki w czasie ciąży, cechy płynu owodniowego oraz zdolność łożyska do wykonywania jego funkcji i chroni dziecko przed szkodliwymi skutkami. Po porodzie pierwsza kategoria obejmuje warunki sanitarne pokoju, w którym przebywa dziecko, oraz warunki urodzenia - bezpłodność i bezpieczeństwo.

Drugim czynnikiem są te mikroorganizmy, na które organizm dziecka jest wrażliwy: bakterie, grzyby, pierwotniaki, wirusy. Jednak najczęstszymi patogenami są bakterie.

Wśród najczęstszych patogenów:

• gronkowce;
• paciorkowce;
• Klebsiella;
• flora jelitowa;
• wiele bakterii Gram-ujemnych;
• mikroorganizmy beztlenowe.

Kiedy pojawiają się pierwsze objawy choroby, lekarze mogą po prostu nie mieć czasu, aby ustalić, który konkretny drobnoustrój spowodował chorobę. Zazwyczaj podaje się środki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze o szerokim spektrum działania, które są zdolne do pokrycia dużej części wyżej opisanych patogenów.

Samą chorobę można scharakteryzować w trzech słowach: ogólnoustrojową reakcję zapalną. Wszystkie objawy sepsy, charakterystyczne dla dzieci, są odpowiedzią immunologiczną organizmu na przeciwciała obce.

Kluczową rolę w tej reakcji odgrywają granulocyty, specjalne komórki krwi, które oddziałują ze zmienionymi stanami organizmu i powodują odpowiednie reakcje - uwalnianie substancji biologicznie czynnych, hormonów, mediatorów stanu zapalnego. Krążenie tych kompleksów wzdłuż krwi, a więc w całym ciele, jest tą ogólnoustrojową reakcją zapalną.

Znajomość przyczyny i patogenezy choroby pozwala wybrać odpowiednie leczenie sepsy u dzieci.

Klasyfikacja

Jeśli w wieku dorosłym zidentyfikować kryteria wystąpienia tak poważnej infekcji bakteryjnej - zadanie jest bardzo realne, wówczas klasyfikacja noworodka spowodowała trudności, ponieważ objaw prawie nigdy nie jest ograniczony do jednego miejsca, a przyczyna - jeden patogen.

Tylko dzięki długoterminowym badaniom klinicznym udało się zidentyfikować kilka ognisk i głównych grup choroby z powodu ich występowania.W związku z tym wykrywane patogeny są przepisywane intensywnej terapii przeciwbakteryjnej dla posocznicy u noworodków.

Zasada etiologiczna opiera się na czynniku sprawczym, dlatego grupy sepsy zostaną nazwane odpowiednio - gronkowcami, paciorkowcami, klebsiello i tak dalej.

Ale główny nacisk można zlokalizować w dowolnym miejscu. Do chwili obecnej udało się zidentyfikować takie typy sepsy według lokalizacji:

• pępkowy;
• płucny;
• cewnikowanie;
• nosowo-gardłowy;
• skórny;
• rhinoconjctctival;
• brzuszny.

Ponadto sepsa noworodków może być wrodzona i noworodkowa. Z kolei noworodek dzieli się na wczesne i późne - w zależności od okresu występowania.

Odrębny rodzaj klasyfikacji - według objawów sepsy w ciele:

• ostra niewydolność płucna (oddechowa);
• ostra niewydolność nerek;
• ostra niewydolność kory nadnerczy;
• ostra niewydolność serca;
• ostra niedrożność jelit;
• wtórna dysfunkcja odporności;
• obrzęk mózgu;
• wstrząs septyczny;
• Zespół DIC.

Wszystkie te patologie są groźnymi chorobami, niezgodnymi z życiem w warunkach bez odpowiedniego i kompetentnego leczenia.

Posocznica, niezależnie od choroby, może mieć dwa warianty przebiegu klinicznym - pyosepticemia i posocznicy.

Objawy choroby

Sepsa może objawiać się na różne sposoby, w zależności od miejsca na ogniska pierwotnego.

Nie tak często występuje sepsa, która koncentruje się w nerkach - objawia się w postaci skąpomoczu lub bezmoczu, obrzęku. Gdy proces się rozpoczyna, paleniska mogą pojawiać się w sercu i powodować oczywiste objawy fizyczne - powiększenie serca i niewydolność serca.

Sepsa u niemowląt i niemowląt w okresie noworodków i niemowląt jest zagrożona uszkodzeniem (czasem nieodwracalnym) wszystkich narządów i układów, w tym mózgu i serca. Dlatego przy identyfikowaniu objawów konieczne są pilne działania, które są przeprowadzane wraz ze środkami diagnostycznymi.

Diagnostyka

Jak wspomniano wcześniej, tempo rozwoju konsekwencji jest tak duże, że definicja patogenu występuje równocześnie z nagłą antybiotykoterapią. Jednak w żadnym wypadku nie można pominąć fazy diagnostycznej.

Etiologia tego procesu jest połączona, tzn. Sepsa jest powodowana nie przez pojedynczą bakterię, ale przez kilka.Jednakże, wraz z niespecyficznych roślin mogą być połączone i wysoce specyficzne bakterie, które nie uzyskać zabić antybiotyki o szerokim spektrum działania. Mogą dać lekarzom czas potrzebny na postawienie diagnozy, ale nie więcej.

Aby zidentyfikować infekcję, należy podjąć następujące środki diagnostyczne:

• ogólne badanie krwi - pojawi się leukocytoza, niedokrwistość;
• ogólna analiza moczu - można określić bakterie, cylindry i białko;
• biochemia krwi - badania nerkowe, wątrobowe, reumatofageny i CRP;
• grawitografia na organie klęski;
• kultura bakteryjna krwi, mocz;
• bakterioskopia;
• USG nerek;
• inne szczegółowe badania dotyczące wskazań.

Jeśli zostanie wykryta określona flora i oznaki uszkodzenia ważnych narządów, lekarz zaleci specjalną terapię.

Leczenie

Środki terapeutyczne mają na celu wyeliminowanie patogenu i wyeliminowanie konsekwencji dla narządów noworodka. Leczenie tej ciężkiej choroby obejmuje następujące działania.

Terapia etiotropowa:

• preparaty przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania;
• preparaty przeciwbakteryjne o wąskim spektrum;
• bakteriostatyki;
• makrofagi;
• probiotyki;
• leki przeciwgrzybicze.

Terapia patogenetyczna:

• transfuzja krwi;
• plazmafereza;
• immunoglobuliny;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Terapia detoksykacyjna:

• wlew elektrolitów i roztworów soli, glukozy;
• tlenoterapia.

Ponadto należy podać żywienie pozajelitowe i roztwory aminokwasów.

Przebieg leczenia zależy od ciężkości zakażenia i skuteczności prowadzonych działań. Czasie leczenia i zapewnienie warunków bezpieczeństwa dzieci (na przykład, pomieszczenie kvartsevanie, pomieszczenie w sterylnym opakowaniu) w celu radzenia sobie z infekcją i uniemożliwia działanie posocznica, które mogą wystąpić u noworodków.

Autor: Sukhorukova Anastasia Andreevna, pediatra

Opiekuj się noworodkiem w pierwszych dniach życia

Radzimy przeczytać: Objawy ząbkowania u niemowląt

Obejrzyj wideo: Dwulatek nie żyje. Nie pomógł lekarz i pogotowie - Uwaga! TVN (Może 2024).