Rzadka kobieta nie marzy o szczęściu macierzyństwa. Większość z nich może sprawdzić stan ciąży, poród i wychowanie dziecka. Ale istnieje osobna kategoria kobiet, które zamiast prawdziwej ciąży doświadczyły fałszywych tortur. Fałszywa ciąża jest rzadkim zjawiskiem i jest częstsza u zwierząt niż u ludzi. Według statystyk, procent fałszywej ciąży zmniejsza się wraz z upływem lat, co jest związane z rozwojem medycyny i diagnostyki, ale jednak diagnoza: "Fałszywa ciąża" ma prawo istnieć.
"Jakie są przyczyny?", "Jak zidentyfikować i wyleczyć ten stan?" - zagadnienia, które dotyczą nie tylko kobiet, ale także lekarzy.
Fałszywa ciąża
Fałszywa ciąża (graviditas spuria, ciąża wyobrażona, ciąża rzekomoporna) jest patologicznym stanem kobiety, związanym z przekonaniem, że jest w ciąży. Pseudobregnacja jest rzadkim schorzeniem wskazującym na zaburzenia emocjonalne i psychiczne.
Przyczyny fałszywej ciąży
Naukowcy nie znaleźli jeszcze dokładnej odpowiedzi na temat przyczyn rozwoju fałszywej ciąży. Ale niektóre punkty tego stanu naukowcy łączą się z zaburzeniami psychoemocjonalnymi i hormonalnymi.Fizjologiczne przejawy tkwiące w tej ciąży są również fałszywe, co bardzo trudno wyjaśnić ekspertom.
Fałszywa ciąża rozwija się w wyniku auto-sugestii u kobiet, które z pasją śnią o zajściu w ciążę lub, odwrotnie, u tych, które doświadczają patologicznego strachu przed ciążą i porodem. Zazwyczaj takie kobiety charakteryzują się wyraźnymi reakcjami histerycznymi i astenopodobnye, zwiększoną pobudliwością i skłonnością do sugestii. Często stan ten związany jest z zaburzeniami ginekologicznymi endokrynologicznymi, które powodują zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego i prowadzą do rozwoju objawów wegetatywnych i endokrynologicznych naśladujących objawy ciąży.
Grupa ryzyka dla fałszywej ciąży
Grupa ryzyka rozwoju fałszywej ciąży obejmuje następujące kategorie kobiet:
- kobiety w wieku 30-40 lat, które przez wiele lat były leczone z powodu niepłodności i chętnie zajdą w ciążę;
- kobiety z niestabilną psychiką, ze zwiększoną pobudliwością i podatnością na wszystko związane z ciążą i dziećmi (czynniki wywołujące to ciężarne dziewczyny, krewni lub sąsiedzi);
- kobiety, które przeszły spontaniczną poronienie lub utraciły dziecko.
Obraz kliniczny fałszywej ciąży
Jak już wspomniano, oznaki fałszywej ciąży są podobne do objawów obecnych. Fałszywa ciąża trwa zwykle 3-3,5 miesięcy, ale może osiągnąć duże „wiek ciążowy." Przede wszystkim menstruacja jest opóźniona przez długi czas. Cykl miesiączkowy nie zostaje przywrócony, dopóki kobieta nie jest pewna ciąży. Dołącz wczesne objawy zatrucia: nudności, wymioty, pragnienie niektórych pokarmów. Występuje obrzęk gruczołów mlecznych i przydział siary. Należy również zauważyć, przyrost masy ciała i powiększenie brzucha, z powodu nadmiernego rozwoju podskórnej tkanki tłuszczowej przedniej ściany jamy brzusznej i łamania (atonia jelit). Uczucie przemieszczania płodów ze względu na naruszenie ruchliwość jelit.
Rozpoznanie fałszywej ciąży
Rozpoznanie fałszywej ciąży rozpoczyna się od badania pacjenta. Podczas egzaminu miednicy żadnych objawów charakterystycznych dla ciąży (zmiękczanie i sinicą szyjki macicy, macicy powiększony i miękkie). Najprostszym sposobem potwierdzenia fałszywej ciąży jest przeprowadzenie testu.Dodatni wynik testu - to reakcja jej składników na ludzkiej kosmówkowej gonadotropiny, która jest wytwarzana przez łożysko.
Skoro płód podczas ciąży rzekomej jest nieobecny, a test będzie negatywny. Ale w rzadkich przypadkach możliwa jest pozytywna reakcja na test ciążowy. W ciężkich przypadkach są przypisane biologicznych metod immunologicznych, a także w obrębie miednicy ultradźwięków i radiologiczne jamy brzusznej. W diagnostyce różnicowej należy przeprowadzić z symulowanym ciąży (kiedy kobieta ma świadomość, że jest ona nie ciąży) i nieodebranych aborcji (nagłego zakończenia istniejącej ciąży).
Leczenie fałszywej ciąży
Leczenie fałszywej ciąży nie jest łatwym zadaniem. W celu przekonania pacjenta w przypadku braku ciąży, lekarz przeprowadził długą i szczegółową rozmowę. W procesie perswazji powinno wiązać członków rodziny i bliskich, ich pomoc jest często ogromna. Często wymagają konsultacji z endokrynologa i psychiatry. Psychiatra może przepisać leki, łagodzi stany lękowe, niepokój, a skutki stresu.
