Bardzo wielu kobietom w naszych czasach zdiagnozowano ureaplasmosis. I tak jak przed ciążą i podczas niej. Opinie na temat tej choroby są bardzo zróżnicowane i, niestety, wiele kobiet i mężczyzn również nie wie nic na ten temat i nie chce o tym wiedzieć. Ale na próżno. O twoim ciele musisz wiedzieć jak najwięcej. Co to jest Ureaplasma w czasie ciąży?
Czym jest ureaplasma?
Ureaplasmosis - choroby zakaźne spowodowane przez Ureaplasma bakterii. Przez długi czas, choroba ta należy do grupy chorób przenoszonych drogą płciową. Jednak w 1998 roku, wprowadziliśmy Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób w Rosji. Według tej klasyfikacji ureaplasmosis uważane zapalenie układu moczowo-płciowego.
Powodem jest to, że uriaplazma obecny w mikroflory pochwy jest prawie 70% kobiet, ale w normalnych warunkach nie rozwijają się choroby i nie powoduje dyskomfortu. Uriaplazma należy do kategorii tzw uslovnopatagennyh bakterii.
Zwykle 90-95% pochwy mikroflory pałeczek mlekowych stanowią pozostałe 5-10% są tylko na chorobotwórcze bakterie, które zakłócają normalnego systemu odpornościowego proliferacji kobiet.Gdy tylko z jakiegoś powodu maleje, szkodliwe organizmy zaczynają się aktywnie namnażać i powstaje choroba.
Jeśli ciało kobiety znalazł Ureaplasma, ale ich liczba jest poniżej pewnego poziomu i nie rozwinie się choroba, to mówimy, że kobieta jest nosicielem infekcji. W pewnym sensie jest jeszcze gorszy od samej choroby. W takim przypadku kobieta będzie rozprzestrzeniać infekcję.
Czy możliwe jest zajście w ciążę z powodu ureaplasmy?
Na szczęście dzisiaj wiele kobiet uważa, że konieczne jest poddanie się pełnemu badaniu przed zajściem w ciążę. I nie jest to rzadkie w tym przypadku, dowiadują się, że w ich ciele jest prosty organizm - ureaplasma. I tutaj kobieta zadaje pytanie: czy możliwe jest zajście w ciążę w ureaplasma?
Jeśli mówimy o zasadzie możliwości, to oczywiście jest to możliwe. Nie ma żadnych fizycznych przeszkód, ureaplasmosis nie zakłóca poczęcia. Jednak choroba ta jest najlepiej leczona, zanim podejmie się próby poczęcia dziecka.
Leczenie ureaplazmozy przed ciążą jest znacznie łatwiejsze, ponieważ lekarze będą mieli znacznie szerszy zakres leków.Ciąża po leczeniu ureaplasma nie powinna powodować żadnych powikłań, choć nadal trzeba odłożyć poczęcie.
Źródła zakażenia ureaplasma
Zanim powiemy o symptomach, niebezpieczeństwach i osobliwościach leczenia, warto porozmawiać o tym, jak można uzyskać urealasmosis. Ta choroba jest przekazywane z osoby na osobę tylko podczas seksu. Nawiasem mówiąc, seks oralny również staje się źródłem infekcji. W tym przypadku, naturalnie, wpłynie to na błony śluzowe jamy ustnej i krtani. Rodzinne metody infekcji, takie jak kąpiel, basen, toaleta, są absolutnie wykluczone.
Przechodząc przez przewód pokarmowy matki, może złapać ureaplasma i jej dziecko. Właściwie to dlatego lekarze nieustannie zalecają leczenie stanów zapalnych przed ciążą. Jeśli ureaplasmosis nie może być wyleczona przed porodem, bardzo ważne jest, aby przeprowadzić pełne badanie dziecka zaraz po urodzeniu, a w przypadku infekcji należy niezwłocznie rozpocząć leczenie. Istnieje kilka metod leczenia, w zależności od lokalizacji infekcji.
Mikroorganizm taki jak ureaplasma w ciele kobiety znajduje się głównie w pochwie, chociaż w niektórych przypadkach może się dalej rozprzestrzeniać: cewka moczowa, pęcherz moczowy, macica i tak dalej.Nawiasem mówiąc, głębsza infekcja układu rozrodczego nie jest rzadkością w procesie porodu, jeśli choroba nie była leczona. Okres inkubacji choroby wynosi z reguły 1 miesiąc.
Objawy ureaplasmy w ciąży
Biorąc pod uwagę, że zakażenie ureaplasma podczas ciąży może być poddane różnym obszarom układu moczowo-płciowego, łatwo zrozumieć, że objawy mogą być inne. Jednak symptomy ureplasma w ciąży na początkowym etapie są bardzo podobne, ale niestety nie są oczywiste.
Pod koniec okresu inkubacji pojawiają się pierwsze objawy: śluzowaty, białawy absolutorium. Tu i tam są pewne trudności, ponieważ w czasie ciąży rozładowanie zmienia się mniej więcej tak samo. Inne objawy u kobiet na początkowym etapie mogą nie być. Mężczyźni pod tym względem są nieco "lżejsi": w cewce moczowej odczuwa się pieczenie, które pozwala podejrzewać obecność choroby.
Objawy te mijają dość szybko. Niestety, większość ludzi postrzega to jako pretekst, aby nie iść do lekarza. W przyszłości choroba tymczasowo zamarza - aż do "najgorszych" razy.Przy każdym osłabieniu odporności, stresu, choroby itd. Infekcja zadziała szybko i zdecydowanie. Objawy drugiego stadium ureaplasmosis będą całkowicie zależeć od miejsca, w którym rozwinie się infekcja.
Tak więc, jeśli ureaplasma podczas ciąży jest zlokalizowana w pochwie, kobieta zmierzy się z zapaleniem okrężnicy - stanem zapalnym pochwy. I to znowu białawe wydzielina śluzowa, która na tle ciąży może nie zostać zauważona. Nawet jeśli kobieta źle się poczuje, najprawdopodobniej podejrzewa drozd. I z tą chorobą też nie każdy zwraca się do lekarza.
Jeśli ureaplasma u kobiet w czasie ciąży będzie się dalej przesuwać i uchwyci macicę i jej warstwę śluzową, może rozwinąć się endometrium. W takim przypadku dodawane będą białawe wydzieliny ból w dolnej części brzucha.
Infekcja pęcherza się odwraca zapalenie pęcherza, co przejawia się częstym pragnieniem oddawania moczu i bólu podczas tego procesu.
Jeśli infekcja nastąpiła w wyniku seksu oralnego, objawy będą pasować do zwykle występujących dławica piersiowa.
Najniebezpieczniejszy ureaplasma polega na tym, że prawie wszystkie jej objawy rzadko wywołują lęk u kobiet w ciąży.Nawet jeśli obecność choroby staje się oczywista, wielu woli angażować się w samoleczenie i samodiagnozę. W rezultacie kobiety są leczone z powodu bólu gardła, drożdży itp., A nie ureaplasma.
Co jest niebezpieczne dla ureaplasmosis w ciąży?
Jak każda infekcja, ureaplasma podczas ciąży nie ma pozytywnego wpływu na organizm. Konsekwencje ureaplasmosis mogą być najpoważniejsze, aż do całkowitej niepłodności, jeśli infekcja rozprzestrzenia się na macicy. Najczęściej przyczyną niepłodności jest endometrium, rozwinięte w endometriozie. Klęska warstwy śluzowej macicy niekorzystnie wpływa na funkcje rozrodcze kobiet. Zakażenie pęcherza moczowego lub nerek wpływa również na ich bezpośrednie funkcje.
Ponadto nawet niewielka ilość ureaplazmy w czasie ciąży jest niebezpieczna, ponieważ stwarza sprzyjające warunki do rozwoju innych, w tym poważniejszych chorób. Szczególnie szybko na tle ureaplazmy rozwijają się choroby przenoszone drogą płciową. Dlatego wielu lekarzy zaleca poddanie się kuracji, nawet jeśli sama ilość ureazu w ciąży jest normalna.Tak więc, ureaplasma i gardnerella podczas ciąży bardzo "dobrze" rozwijają się razem.
Wpływ ureaplasmy na ciążę
Osobny temat - jak ureaplasma wpływa na ciążę? Wcześniej wykrycie ureaplazmozy u kobiet ciężarnych było wskazaniem do aborcji. Uważano, że choroba ta wywiera zbyt duży wpływ na płód, wywołując rozwój poważnych patologii.
Ponadto ureaplasma i zamrożona ciąża, według niektórych lekarzy, mogą mieć bezpośrednie połączenie. W przypadku, gdy infekcja płodu, jego rozwój może się skończyć.
W rzeczywistości ureaplasma podczas ciąży nie jest tak niebezpieczny: jest to możliwe i rodzi pełnoprawne dziecko i naturalny poród. Nie można jednak wykluczyć wpływu na ciążę ureaplasma.
Tak więc, jeśli kobieta zarazi się tą chorobą w pierwszym trymestrze ciąży, zanim łożysko się utworzy, infekcja może dostać się do krwi płodu. To właśnie powoduje rozwój patologii. Jednak z reguły ciało matki niezawodnie chroni dziecko. Jednak sama matka nie jest tak dobrze chroniona.
Niestety, ureaplasma w czasie ciąży sprzyja rozluźnieniu szyjki macicy, co z kolei prowokuje przedwczesne rozszerzenie szyjki macicy. Następnie rozpoczyna się odrzucenie płodu.
W perspektywie wczesnej konsekwencją może być poronienie, w późniejszym czasie - wcześniactwo. Problem rozwiązuje się przez zszycie szyjki macicy. Jednakże, ponieważ jest to łatwe do zrozumienia, stan ten nie jest naturalny i wiąże się z pewnym ryzykiem. O wiele lepiej, jeśli szyjka macicy otworzy się dopiero o wyznaczonej porze.
Według niektórych doniesień, konsekwencją ureaplasma w ciąży może być narodziny dziecka z wrodzoną lub noworodkową zapalenie płuc. Wrodzony jest chorobą, która zaczyna się w łonie matki, noworodka - w przypadku, gdy rozwija się w ciągu pierwszych 28 dni życia dziecka. Jednak nie udowodniono bezpośredniego związku między tymi dwoma chorobami, nie ustalono związku przyczynowo-skutkowego.
Diagnoza choroby
Najlepiej, jeśli badanie ureaplasma wykonywane jest w ramach ogólnego badania przed ciążą. W takim przypadku znacznie łatwiej będzie wykryć i leczyć chorobę. W czasie ciąży badanie na ureaplasmosis przeprowadza się tylko w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby.
Trudno jest zdiagnozować ureaplasma u kobiety.Jest wiarygodne ustalenie obecności mikroorganizmów mocznika w mikroflory pochwy, a ich przybliżona ilość jest trudna.
Istnieją tylko 3 metody diagnozowania ureaplasmosis:
- reakcja łańcuchowa polimerów (PCR) - analiza ta ujawnia obecność DNA ureaplasma w mikroflorze, a dzieje się to dość szybko, w zaledwie 5 godzin. Nie pozwala jednak określić dokładnej liczby mikroorganizmów. Oznacza to, że ta metoda nie jest odpowiednia do monitorowania postępu leczenia i jego skuteczności. Jest używany tylko do pierwotnego wykrycia choroby;
- Aby określić przyczynę niepłodności lub poronienia, można przeprowadzić analizę obecności przeciwciał przeciwko antygenowi ureaplasma. W kontekście konkretnej ciąży ta metoda diagnozy nie jest skuteczna;
- kultura bakteriologiczna. W tym przypadku rozmaz z pochwy kobiety umieszczany jest w pożywce, a tempo rozwoju patogennej flory determinuje, czy istnieje ryzyko rozwoju choroby. Ureaplasmosis w ciąży od 10 do 5 stopni jest uważany za bezpieczny, nie wymagający leczenia. Innym plusem tej metody jest to, że pozwala ona z góry określić skuteczność niektórych antybiotyków, co jest szczególnie ważne dla kobiet w ciąży. Skuteczność leczenia określa się również metodą bakteriologiczną.Uzyskanie wyniku zajmuje 2 dni.
Leczenie ureaplasmosis
Pierwszy ureaplasmosis przykazanie i leczenie wszystkich chorób, infekcji, która jest przenoszona drogą płciową: gratka Ureaplasma czasie ciąży mają obu partnerów. Ponadto podczas leczenia konieczne jest odmówienie aktywnego życia seksualnego lub seks w prezerwatywach. W przeciwnym razie partnerzy będą infekować się nawzajem naprzemiennie, a ten cykl będzie nieskończony.
Jak każda choroba zakaźna, ureaplasmosis jest leczona antybiotykami. I tutaj pojawia się stary, znany problem: w przypadku ciąży przyjmowanie antybiotyków jest całkowicie bezużyteczne. To z tego powodu, leczenie jest często odroczone do okresu w 20-22 tygodni, kiedy wszystkie narządy wewnętrzne płodu jest już określoną, co oznacza, że szansa wystąpienia minimalne nieprawidłowości.
Bardzo często kobiety mają do czynienia z faktem, że przy ureaplasmosis są przepisywane długą listę leków. Podczas wyszukiwania w Internecie lub zapoznania się z instrukcją, rozumieją, że niektóre leki nie mają bezpośredniego związku z leczeniem ich choroby. Oczywiście kobieta w ciąży zastanawia się, dlaczego przepisano jej tak wiele leków.
Faktem jest, że wraz z antybiotykami często przepisują takie współistniejące leki, jak leki immunomodulujące i leki z dysbioza. Ten kurs jest również zalecany w przypadku innych chorób. Powodem jest to, że antybiotyki "zabijają" mikroorganizmy nie są selektywne.
Niemal cała mikroflora organizmu zostaje zniszczona. Konsekwencją tego może być osłabienie odporności kobiet, rozwój dysbioza lub pojawienie się innych chorób, których czynniki sprawcze, podobnie jak ureaplasma, są stale w ciele kobiety. Często na tle przyjmowania antybiotyków u kobiet w ciąży zaczyna się pleśniawka. Więcej informacji o pleśniawce podczas ciąży →
Niestety, ureaplasmosis jest chorobą słabo poznaną, a jej pełny wpływ na matkę i dziecko nie jest dokładnie znany nikomu. W związku z tym lekarze nie zawsze męczą się powtarzaniem, że pełne badanie ciała, a także leczenie wszystkich stwierdzonych chorób, w tym ureaplasma, muszą być wykonane na etapie planowania ciąży.
Niestety, nie zawsze jest możliwe wykrycie niebezpiecznych patogenów. Często ureaplasmosis daje się odczuć tylko na tle ciąży.Ponadto infekcja ureaplasma może wystąpić w czasie ciąży.
Bardzo ważne jest, aby ostrożnie leczyć swoje ciało, a przy najmniejszej zmianie natychmiast skonsultować się z lekarzem. W żadnym wypadku nie można diagnozować niezależnie. Zbyt duża szansa na popełnienie błędu. Konsekwencje samoleczenia są trudne do wyobrażenia. Nie należy samodzielnie usuwać żadnego z przepisanych leków. Jeśli wątpisz w spotkanie, lepiej skonsultować się z innymi specjalistami.
Radzimy przeczytać:Mensy podczas ciąży nie są możliwe. Co zatem robi wiele kobiet w ciąży na miesiączkę?
