Sierpień, ostatni letni miesiąc, nadchodzi bardzo szybko, już niebawem 1 września. Rodzice pierwszoklasistów robią zakupy, kupują mundur, plecak, notesy, długopisy i inne biura - przygotowują dziecko do szkoły. Niestety, coraz częściej szkolenia stają się jednostronne.
Dziecko jest w pełni ubrane, obute, a wielu rodziców zapomina o zjawisku adaptacji do szkolnej edukacji lub po prostu nie znajduje czasu na przemyślenia.
Skąd się biorą problemy z adaptacją? W rzeczywistości wszystko jest oczywiste: praktycznie wszystko zmienia się w życiu dziecka w jeden dzień. Gry idą w tle, dzień zaczyna się od zupełnie nowego i nietypowego dla niego działania - uczenia się.
Znajduje się w nowym środowisku, w którym spotyka ogromną liczbę nowych ludzi: uczniów i nauczycieli. I ze wszystkim, czego potrzebuje, aby zbudować związek. A jeśli z rówieśnikami wszystko jest mniej lub bardziej jasne, choć nie jest to łatwe, to relacja z nauczycielem jest czymś zupełnie nowym. Co więcej, podczas lekcji dziecko jest zmuszone do przestrzegania wielu nieznanych zasad, z których wiele jest trudnych fizycznie do wykonania.
Wyobraź sobie, co stanie się z tobą, jeśli twoje życie zmieni się w jeden dzień - jak się poczujesz? Przynajmniej stracone.I najprawdopodobniej to doda wiele innych emocji i nie zawsze będzie pozytywne.
Będziesz potrzebował czasu, aby zaakceptować nową sytuację i ją zrozumieć. Jest to wymagane, a dziecko, z tą tylko różnicą, że w dorosłym nadal ma pewne doświadczenie w rozwiązywaniu złożonych problemów, a dziecko ma do czynienia z podobną niemal po raz pierwszy w życiu, a on sam nie może sobie poradzić.
Bardzo ważne jest, aby rodzice aktywnie uczestniczyli w życiu dziecka, w rozwiązywaniu jego problemów z adaptacją w szkole. Równie ważne jest, aby nauczyciel uczestniczył w tym procesie. Jego zadaniem jest patrzeć na dzieci. Zrozum, jaka jest osobliwość każdego z nich i buduj ich relacje zgodnie z ich postaciami, a zatem indywidualnie. Dotyczy to nie tylko komunikacji, ale także procesu uczenia się.
Adaptacja pierwszej równiarki do szkoły - proces wieloaspektowy i wieloaspektowy, ekscytujące wszystkich aspektów życia dziecka, a więc, aby rozwiązać problemy związane z tym, trzeba kompleksowe, a nie jednostronna. Rozróżnij adaptację fizjologiczną, psychologiczną i społeczną, a zacznij od najbardziej nieoczywistej - fizjologicznej.
Adaptacja fizjologiczna dziecka do szkoły
Wydaje się, i tu jest fizjologia? Niektóre szkoły nie spodziewają się specjalnego wysiłku fizycznego u dzieci, jak wielu uważa. W rzeczywistości nie jest to całkowicie prawda. Fakt, że naturalnym stanem dla dzieci w wieku 6-7 lat jest ruch.
I tutaj najczęstsza lekcja staje się najtrudniejszym testem dla dziecka: przez 30 minut trzeba usiąść prawie nieruchomo i skoncentrować się na czymś całkowicie niezrozumiałym i nie zawsze interesującym.
Daleko od każdego dziecka, to zadanie wydaje się wykonalne. Wiele z pierwszych dni zaczyna się kręcić, rozmawiać w klasie, ingerować w swoich sąsiadów. Szczególnie trudne lekcje są przekazywane dzieciom generatywnym. I to jest pierwsze i nie najłatwiejsze zadanie dla nauczycieli: zberzenie nadpobudliwej pierwszej równiarki lub ukaranie go jest bezużyteczne.
Chodzi nie tylko o to, że nie rozumie, jak się zachowywać, czy robi coś celowo. Jest fizycznie niezdolny do wytrzymania takiego testu.
Oddziel trzy etapy adaptacji fizjologicznej do szkoły:
- Fizjologiczna burza lub ostre przystosowanie. Jest to pierwszy, najtrudniejszy etap, kiedy dziecko wciąż nie rozumie, czego się od niego wymaga. Do najsilniejszego napięcia statycznego organizm dziecka reaguje ze stresem wszystkich istotnych układów, co z kolei ma szkodliwy wpływ na jego stan.Ten okres trwa 2-3 tygodnie.
- Niestabilna adaptacja - w tym okresie ciało powoli zaczyna rozwijać kompromisowe formy reakcji na stresującą sytuację.
- Względnie stabilna adaptacja - napięcie nadal spada.
Przeciętnie adaptacja fizjologiczna do liści szkolnych od 2 miesięcy do 6 miesięcy. W tym okresie dzieci mogą skarżyć się na ból głowy, tracić apetyt i wagę, a nawet naprawdę chorować. Aby zwiększyć obciążenie statyczne, dodaje się również gwałtowny spadek aktywności ruchowej. I właśnie w tym wieku wszystkie podstawowe procesy, w tym rozwój, są powiązane z dziećmi.
Jak możesz pomóc dziecku przystosować się do nowych warunków? Czasami wydaje się, że nic nie możesz poradzić, ale wcale tak nie jest. Najważniejszy w tym okresie jest codzienna rutyna. Oczywiście, codzienna rutyna w tym czasie jest bardzo różna, ale to nie oznacza, że reżim może zostać porzucony.
Nawiasem mówiąc, w pierwszych miesiącach dzieci mogą nawet zacząć śpij po szkole. To w istocie najlepsza opcja, pozwalająca uwolnić nerwowe napięcie. W każdym razie, po szkole nie można załadować dziecka innymi czynnościami, niech dziecko najpierw odpoczywa.Najlepiej, aby ten czas spędził razem z nim, biorąc to, co naprawdę lubi.
Dopiero po tym możesz podjąć się pracy domowej. Z jednej strony, w pierwszej klasie, nie powinno się pytać, z drugiej strony wszystko się dzieje. Usiądź, aby rozwiązać problemy przed pójściem spać kategorycznie. Lepiej jest robić to po południu, szczyt aktywności mózgowej u dzieci przypada na 15-16 godzin. I przed pójściem do łóżka najlepiej wybrać się na spacer na świeżym powietrzu.
Podczas adaptacji dziecka do szkoły i reszty czasu, spacer powinien trwać 3-4 godziny dziennie. Bardzo trudno jest znaleźć tak długo, ale lekarze zalecają taki czas trwania. Jest to najlepszy sposób na wyrównanie równowagi obciążenia statycznego i aktywności ruchowej. Policz na lekcjach wychowania fizycznego nie jest konieczne, 2 godziny w tygodniu - to katastrofalnie małe.
Według badań potrzebna jest pierwsza równiarka 11 godzin pełnego snu. Najlepiej jest umieścić dziecko na godzinie dziewiątej. W tej sytuacji dziecko będzie miało czas na spanie, śniadanie rano, ćwiczenia i nareszcie wstanie przed zajęciami.
Adaptacja psychologiczna
Nie mniej istotna jest psychologiczna adaptacja dzieci do szkoły.To zależy od tego, jak bardzo dziecko będzie gotowe zaakceptować i zrozumieć nowe zadania, a także jego chęć do nauki i rozumienia wiedzy.
Sam proces adaptacji składa się z kilku czynników:
- Emocjonalny nastrój rodziców, ich stosunek do szkoły i emocje, które rodzice mogą przekazać dzieciom
Bardzo często rodzice, którzy ciężko przeżyli adaptację do szkoły, a co za tym idzie, wszystkie pozostałe lata szkolne, są sami nastawieni negatywnie, skąd będą w tym przypadku potrzebne bardzo pozytywne emocje?
Jest też wada: nadmiernie optymistyczny stosunek rodziców rodzi tęczowe pomysły na temat szkoły i dziecka. W końcu nie spodziewa się problemów z nowego zjawiska w jego życiu.
I w obliczu pierwszych trudności, rozczarowany w szkole jako takiej. I, co dziwne, w sobie. W końcu jest pewien, że wszystkie zadania są łatwe do opanowania i tylko to nie działa dla niego: jak można nie obwiniać siebie za to, co się dzieje.
O wiele bardziej poprawne będzie wyjaśnienie dziecku zalet i zalet szkoły i treningu, zdobytej wiedzy i umiejętności, ale nie zapomnij wspomnieć, że jest to często trudne zadanie.Że wciąż potrzebuje szkoły, aby przyzwyczaić się do trudności napotykanych przez wszystkich, i ważne jest, aby pokonać je razem. W rezultacie, dziecko będzie rozwijać i pozytywny stosunek do szkoły, a zrozumienie nadchodzących wyzwań.
- Czego rodzice oczekują od swojego dziecka: w zachowaniu i ocenach
Każdy rodzic oczekuje czegoś od swoich dzieci: wysokie oceny, staranne zachowanie, konkretne działania. I nie zawsze dzieci uzasadniają te oczekiwania. Zwłaszcza w okresie adaptacji do szkoły.
W wieku 6-7 lat dzieci są szczególnie wrażliwe na reakcje rodziców i innych w ich zachowaniu, w swoich umiejętności i możliwości. Dziecko najostrzej dostrzega awarie i awarie. Nawiasem mówiąc, dlatego w pierwszej klasie nie ma znaków. Zbyt duże ryzyko złamania psychiki dziecka.
Niemniej jednak, aby ocenić postępy dziecka, jego zachowanie może wynikać z komentarzy nauczyciela. I tu zaczyna się najważniejsze: jeśli nauczyciel powie, że dziecko jest nieuważny i uniemożliwić przeprowadzenie lekcji, nie winię dzieciaka, to lepiej zapytać, dlaczego zachowuje? Co wydaje się dla niego niezrozumiałe? Wyjaśnij, jak zachowywać się właściwie i czy należy uszanować czyjeś dzieło.
To samo dotyczy zmiany zachowania dziecka w domu. Często zdarza się, że zdyscyplinowana i ciche dziecko nagle zaczyna być niegrzeczny do swoich rodziców, a nie słuchać.Dzieje się tak tylko w domu, w szkole, te dzieci zachowują się bardzo dobrze. Pierwszą reakcją rodziców na brutalność dziecka jest kara.
Jednak byłoby dobrze, aby spróbować zrozumieć przyczynę tego zachowania. Najprawdopodobniej przyczyną tego jest fakt, że dziecko wydaje całą swoją energię na godne zachowanie w szkole. Spokojne zachowanie na lekcji, posłuszeństwo i uwaga na temat wymaga ogromnego napięcia, a gdy wraca do domu, dziecko próbuje się odprężyć, mając nadzieję, że rodzice go zrozumieją i będą go wspierać.
Karanie dziecka w okresie adaptacji do szkoły jest kategorycznie niemożliwe. Ale to nie oznacza, że należy zachęcać do chamstwa. Konieczne jest prawidłowe unikanie konfliktów tak często, jak to możliwe. Jeśli dziecko krzyczy i jest nieuprzejme, nie krzycz w odpowiedzi lub natychmiast zastosuj kary. Lepiej powiedzieć neutralne zdanie:
"Jesteś teraz zirytowany i jest mało prawdopodobne, że porozmawiamy". Wrócimy do niego, gdy się uspokoisz.
Nie obawiaj się ponownie przytulić lub pocałować dziecko. Twoje wsparcie nigdy nie będzie zbędne.
Równie ważne jest, aby pomóc dziecku poradzić sobie z trudnościami w nauce. W tym zadania domowe.Ale jest jeden niuans: ważne jest, aby dziecko najpierw go wypróbowało, a dopiero po tym, jak mu się nie udało, zwrócił się o pomoc. Jeśli początkowo usiądziemy razem na lekcjach, dziecko po prostu nie będzie miało nawyku samodzielnej pracy.
Nie zawsze przejawy stresu i napięcia są destrukcyjne. W niektórych przypadkach, niedbały i nieposłuszne dzieci zaczynają wykazywać przeciwnego nietypowe dyscypliny: budzą się i prowadzony przez łóżko, umyć, nie zaprzeczać ich rodziców, i tak dalej.
Rodzice nie są zadowoleni z takich zmian i nie podejrzewają, że jest to dowód na problemy u dziecka. W pewnym dostosowaniu to zachowanie nie jest potrzebne i najprawdopodobniej z czasem wszystko wróci do normy. W tym miejscu wymagane jest zrozumienie od rodziców. Nie obwiniaj dziecka za powrót do zwyczajowego zachowania.
Adaptacja społeczna
Dziecko ma nie tylko siedzieć równo i uczyć się. W jego życiu jest wielu nowych ludzi i nowa rola społeczna. To także musi się przyzwyczaić.
W jaki sposób dziecko pojawi się w zespole w okresie adaptacji, jego pozycja w klasie zależy od całego treningu.Więc nie karcić swoje dzieci za to, co często nazywamy się z kolegami nie jest to przypadek, uciekaj chodzić z nimi po szkole lub marudzić. Wszystko to jest częścią społecznej adaptacji i nie należy ingerować w ten proces.
Sytuacja jest bardziej skomplikowana w przypadku nieśmiałych i wycofanych dzieci. Często starają się zabrać swoje ulubione zabawki do szkoły. Wielu rodziców zapobiec, twierdząc, że dziecko wyrasta z okresu przywiązanie do zabawek, i nadszedł czas, aby rozpocząć komunikację z innymi dziećmi. Jednak nie należy tego robić.
Chłopak czuje się niepewnie w nowym środowisku i zabawki - w ramach starego, znanego świata - pomaga zyskać zaufanie. Więc niech weźmie zabawkę z wami, ale wytłumaczyć dziecku, że można grać tylko w zagłębieniu.
Nie zapomnij o osobliwości dostosowania do szkoły dla dzieci o specjalnych potrzebach, w szczególności generatywna i dzieci z uwagą. Rodzice pierwszej równiarki byłoby znacznie trudniej poradzić sobie z tą sytuacją, a znacznie bardziej poprawne odnieść ten problem ekspertom. Jedynym sposobem, można mieć pewność, że najlepszym sposobem na rozwiązanie tego problemu, ale nie złamie dziecko już niestabilną psychikę.
Ale nawet jeśli zdecydujesz się poradzić sobie samemu, zapamiętaj główne zalecenie: nie karcaj swojego wyjątkowego dziecka.
Radzimy przeczytać:Czy kupiłeś już swój plecak pierwszej klasy? Sprawdź, czy spełnia on wymagania, aby później nie trzeba korygować zepsutej postawy dziecka
