Aby uzyskać najlepszy wynik zapłodnienia in vitro, stosuje się różne schematy protokołów IVF, wybierane indywidualnie przez lekarza w każdym konkretnym przypadku.
Protokół IVF jest osobistym programem do leczenia niepłodności za pomocą sztucznego zapłodnienia. Według statystyk, 45% wszystkich procedur IVF przeprowadzonych na świecie kończy się sukcesem ciąży i urodzenia zdrowego dziecka.
Protokoły IVF składają się z kilku etapów i różnią się czasem trwania, nazwą i dawką stosowanych leków.
Istota protokołów IVF
Istniejący do tej pory program IVF łączy wykorzystanie dwóch głównych hormonów:
- hormon folikulotropowy (FSH);
- gonadotropina kosmówkowa (HG) konieczna do indukcji dojrzewania jaja.
Oprócz tych hormonów przepisano leki blokujące przedwczesną owulację i progesteron niezbędne do rozwoju ciąży. Zgodnie z danymi statystycznymi, dodanie syntetycznego progesteronu kilkakrotnie zwiększa prawdopodobieństwo pomyślnego zagnieżdżenia zarodka i ciąży.
Różnorodność istniejących protokołów IVF tłumaczy się dużą liczbą analogów stosowanych leków.
Rodzaje programów IVF
W praktyce stosuje się wiele modyfikacji i typów protokołów IVF. Schemat zapłodnienia in vitro jest ustalany dla każdego małżeństwa osobno, biorąc pod uwagę indywidualne cechy organizmu, wiek, funkcjonalne zdolności jajników i plemników.
Krótki protokół
Krótki protokół IVF - najczęściej stosowany i często przepisywany, łatwo tolerowany przez większość kobiet.
Czas trwania tego programu odpowiada fazom normalnego cyklu fizjologicznego kobiety, trwa średnio 10-12 dni. Początek krótkiego protokołu IVF w dniach pokrywa się z 2-4 dniem cyklu miesiączkowego.
Cechą krótkiego protokołu jest praca nad naturalnym hormonalnym podłożem kobiety za pomocą leków, które zapobiegają przedwczesnemu dojrzewaniu jaj.
Etapy:
- Stymulacja dojrzewania oocytu.
- Wybór jaj.
- Nawożenie.
- Umieść embriony w jamie macicy.
W trakcie krótkiego protokołu IVF hormonalne preparaty gonadotropin stosuje się w połączeniu z substancjami agonistycznymi lub antagonistycznymi, zgodnie z wcześniej przygotowanym planem.
Wskazania do krótkiego reżimu IVF
Ten program IVF jest zalecany:
- zdrowe kobiety w każdym wieku;
- kobiety w starszym wieku;
- Pacjenci, którzy otrzymali długi program protokolarny bez pozytywnego wyniku.
Długi protokół
Długi protokół IVF zasadniczo różni się od krótkiego, który jest wykonywany przez dłuższy czas (45-50 dni i dłużej) i rozpoczyna się nie na początku cyklu miesiączkowego, ale od 21 dni.
Cechą długiego protokołu jest tłumienie syntezy naturalnych hormonów i stosowanie syntetycznych leków hormonalnych w celu stymulacji dojrzewania jaj.
W niektórych przypadkach możliwe są działania niepożądane w postaci niewydolności hormonalnej, hiperstymulacji jajników, stanu zbliżonego do stanu szczytowego.
Etapy długiego protokołu IVF:
- Blokada przysadki mózgowej przez agonistów leków.
- Stymulacja superowulacji (przy użyciu gonadotropin).
- Spowolnienie owulacji (z odbiorem ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej).
- Wybór jaj, ich zapłodnienie.
- Embrion przenosi się do jamy macicy.
Wskazania
Co do zasady konieczne jest uciekanie się do tego rodzaju stymulacji u pacjentów z pewnymi patologiami:
- zaburzenia hormonalne (hiperandrogenia, podwyższony poziom LH);
- nieregularny cykl miesiączkowy;
- otyłość;
- endometrioza;
- macica macicy;
- torbiele jajników, policystycznych;
- wiek powyżej 35 lat.
Długi protokół IVF można zalecić pacjentom, którzy nie uzyskali wyniku pozytywnego w krótkim schemacie (słaba jakość otrzymanych jaj).
Jedną z odmian długiego protokołu jest tak zwany super-długi protokół IVF. W tym przypadku stymulacja hormonalna jest prowadzona przez okres do sześciu miesięcy.
Protokół japoński
Japoński protokół lub protokół Teramoto jest zdecydowanie najbardziej popularny i powszechnie stosowany na całym świecie.
Ten rodzaj zapłodnienia in vitro jest wysoce skuteczny i dobrze tolerowany przez większość kobiet.
Japoński protokół IVF jest najbardziej fizjologiczny i stanowi realizację minimalnych interwencji hormonalnych przez kilka cykli. Zarodki uzyskane w wyniku tego programu przechodzą staranną kriokonserwację, w której osiąga się prawie sto procent przeżycia.
Szczytowe zarodków do macicy kolejnego cyklu przeprowadza się po upływie pewnego czasu, gdy efekt hormonów na macicy sztucznego obudowa ustało.Ogólnie protokół Teramoto może trwać kilka miesięcy i umożliwia przeszczepienie zarodków do macicy w dogodnym czasie.
Głównym celem japońskiego protokołu (oszczędzania) jest uzyskanie lepszych jaj, choć w mniejszej ilości.
Główne zalety japońskiego protokołu:
- niskie ryzyko powikłań (hiperstymulacja, rozerwanie i skręcenie jajników);
- mała inwazyjność procedury pobierania jaj (przy użyciu cieńszych igieł);
- oszczędne działanie fazy lekowej, niskie dawki leków hormonalnych.
W rezultacie protokół Teramoto powoduje mniejszy stres dla ciała kobiety, a kosztem zmniejszenia liczby drogich leków jest przystępny.
Krioprotocol
Krioprotocol wyróżnia się brakiem konieczności superstymulacji owulacji z dużymi dawkami hormonów i obecnością dodatkowego etapu - zamrażania zarodków.
Ta metoda IVF używana jest najczęściej po kilku wcześniejszych nieudanych próbach sztucznego zapłodnienia.
Również krioprotocol zapewnia możliwość wykorzystania embrionów przechowywanych w zamrażarce w przyszłości,na urodzenie jednego lub więcej dzieci.
Etapy krioprotocol:
- Stymulacja owulacji.
- Przechwytywanie jaj.
- Sztuczne zapłodnienie.
- Szybkie głębokie zamrażanie zarodków.
- Dodawanie zamrożonych zarodków do macicy (możliwe, że po pewnym czasie, w tym po kilku latach).
Wskazania
Ten program jest odpowiedni dla młodych kobiet ze stabilnym cyklem menstruacyjnym i regularną owulacją.
Zalety krioprotocol: minimalne obciążenie medyczne dla kobiet, dobra tolerancja i stosunkowo niska cena zapłodnienia in vitro. Ostatnie badania naukowe pokazują, że prawdopodobieństwo prawidłowej ciąży w krioprotoku jest znacznie wyższe niż w innych programach, ponieważ najbardziej żywe zarodki są używane do zamrażania i ponownego sadzenia. Więcej o funkcjach krioprotocol IVF →
Wybór protokołu IVF jest bardzo trudnym i odpowiedzialnym zadaniem dla lekarza. Od prawidłowego wyboru programu zależy od reakcji ciała kobiety na działania i wynik końcowy. Dlatego protokół IVF wymaga uwzględnienia indywidualnych cech i starannego wdrożenia wszystkich zaleceń lekarskich.Tylko w takim przypadku wyniki leczenia uzasadnią najlepsze nadzieje.
Autor: Tarasenko Natalia Achmetowna, położnik-ginekolog
Porady ekspertów
Radzimy przeczytać:Wskazania do IVF od kobiet i mężczyzn
