Większość oczekujących matek ma teraz coraz więcej pytań na temat szczepień, przeprowadzanych przez noworodka tuż po urodzeniu. Wielu młodych rodziców jest zainteresowanych tym, czy muszą zrobić to wszystko, czy lepiej napisać odmowę szczepień w szpitalu. Oczywiście, do tej pory rodzice mają prawo do dokonywania wyborów i decyzji w tej sprawie jest zawsze za nimi, ale lekarze zalecamy koniecznie umieścić dziecko zaszczepione w szpitalu.
Odporność dziecka jest bardzo słaba, nie jest w stanie chronić ciała przed okruchami różnych infekcji i wirusów. Dla noworodka każda infekcja, nawet zwykłe przeziębienie, jest niebezpieczna, nie mówiąc już o poważnych chorobach. Szczepienia pozwalają wzmocnić odporność dzieci, opracować przeciwciała przeciw wielu rodzajom chorób, a tym samym chronić dziecko przed dalszymi problemami zdrowotnymi.
Rodzaje szczepień
W szpitalu położniczym dziecko jest szczepione przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, a także gruźlicy, lepiej znanej jako BCG.
Inokulacja z gruźlicy
Choroba ma etiologię zakaźną i może być wywoływana przez różne patogeny, a zatem ma bardzo szeroką prewalencję.Według WHO zakażenie gruźlicą występuje w tempie jednej osoby na sekundę, a około dwóch milionów osób rocznie umiera z powodu tej choroby.
Gruźlica jest chorobą zakaźną, a możliwość zakażenia nie zależy od statusu społecznego danej osoby i jej warunków zamieszkania. Infekcja jest przenoszona przez zwykłe kropelki w powietrzu, szybko zakażając tkanki i narządy.
W rzeczywistości zakażenie występuje bezkontaktowo, co jest szczególnie trudne w zapobieganiu wystąpienia gruźlicy u dzieci, ponieważ patogeny mogą dotrzeć do dziecka w dowolnym miejscu i czasie.
Z tego powodu specjaliści nalegają na przeprowadzenie szczepień w szpitalu położniczym do momentu wypisania dziecka, ponieważ ten środek zapobiega infekcji, gdy dziecko opuszcza ściany szpitala i znacznie zmniejsza ryzyko ewentualnej infekcji w przyszłości.
Przed poddaniem tego szczepienia noworodkowi należy dokładnie przemyśleć i zrozumieć, jakie ryzyko, powikłania i konsekwencje mogą prowadzić do podjęcia decyzji.
Szczepić trzeci dzień życia dziecka, wstrzykując lek podskórnie w górną połowę lewego ramienia.W miejscu wstrzyknięcia grudka natychmiast znika, znikając po półgodzinie, po czym przez kilka miesięcy w miejscu iniekcji rośnie folia pokryta skórką.
Ostateczne wyleczenie następuje około roku życia dziecka, podczas gdy niewielka blizna (ból) pozostaje na miejscu szczepienia, co uważa się za normalną reakcję.
Ale istnieją również przeciwwskazania do szczepienia przeciwko gruźlicy, obejmują one:
- obecność wrodzonego lub nabytego niedoboru odporności u najbliższych krewnych niemowlęcia;
- obecność powikłań po szczepieniu u krewnych noworodka lub innych dzieci w rodzinie;
- obecność uszkodzeń OUN lub jakichkolwiek poważnych chorób odziedziczonych po urodzeniu niemowlęcia;
- obecność funkcji enzymu we wrodzonej niewydolności.
Zdarzają się również przypadki, kiedy szczepienie jest odraczane. Przyczyną tego może być wcześniactwo dziecka lub choroba hemolityczna dziecka, spowodowana procesami zakaźnymi lub niezgodnością grup krwi z okruchów i jego matki. Więcej informacji o karmieniu i karmieniu wcześniaków →
Inokulacja przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B
Takie szczepienia są dokonywane u noworodków przed wypisem ze szpitala we wszystkich krajach świata, ponieważ niemowlęta są całkowicie podatne na tę chorobę i mogą stać się nosicielami wirusa zapalenia wątroby typu B w przewlekłej postaci po opuszczeniu szpitala. Choroba atakuje wątrobę człowieka, narusza wszystkie jego funkcje i może objawiać się w postaci dowolnej choroby, na przykład żółtaczki, niewydolności wątroby, marskości wątroby, ostrej postaci zapalenia wątroby, raka wątroby.
Często zdarzają się przypadki, gdy osoba jest nosicielem wirusa, nawet o tym nie wiedząc, ponieważ choroba nie wykazuje żadnych objawów. Choroba odnosi się do zakaźnych, a co roku na świecie umiera około miliona osób.
Aby zarażać, wystarczy jedna kropla krwi od zakażonej osoby, aby zniszczyć skórę (zadrapania, skaleczenia) lub błony śluzowe. Kiedy penetrujesz ciało dziecka, infekcja staje się chroniczna i dlatego lekarze są tak chętni do szczepienia dziecka zaraz po urodzeniu.
Do tej pory jedynie terminowe szczepienia są w stanie zapewnić dziecku niezbędną ochronę przed tą chorobą.
Są zaszczepione przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby w ciągu pierwszych 12 godzin życia dziecka, w szpitalu, pod warunkiem, że matka ma pozytywny status zapalenia wątroby. Jeżeli niemowlę urodziło się przedwcześnie, zastrzyk zostaje odroczony, aż masa nie przekroczy dwóch kilogramów.
Pozostałe dzieci są szczepione po wypisaniu ze szpitala, w zależności od problemów zdrowotnych dziecka.
Szczepionkę wstrzykuje się do uda, domięśniowo. Istnieją dwa schematy szczepień przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby:
- Standardowy, zgodnie z którym pierwsza iniekcja jest wykonywana pewnego dnia po urodzeniu dziecka, ale koniecznie do momentu wypisu ze szpitala. Drugie podanie przeprowadza się dokładnie po 30 dniach, w trzecim 6 miesięcy po pierwszym szczepieniu.
- Alternatywa jest zwykle stosowany w nagłych przypadkach i polega na tym, że pierwsza iniekcja jest podawana dziecku w ciągu 12 godzin życia, druga inokulacja jest również przeprowadzana po 30 dniach, a trzecie wstrzyknięcie jest podawane po 60 dniach.
Aby zapewnić dziecku stabilną i pełną odporność na wirusowe zapalenie wątroby przez 15 lat, konieczne jest ukończenie pełnego cyklu szczepień z zachowaniem terminów.
Szczepionka podawana przez dzieci jest zwykle tolerowana, ponieważ wszystkie współczesne leki mają najwyższy stopień oczyszczenia. Ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić małe efekty uboczne, które zwykle ustępują same w ciągu 1-2 dni.
Możliwe reakcje obejmują:
- ból mięśni i stawów;
- pojawienie się słabej pokrzywki lub innej wysypki;
- rumień guzowaty;
- lekkie zaczerwienienie i gęstość w miejscu wstrzyknięcia;
- niewielki wzrost temperatury;
- krótkotrwałe ogólne złe samopoczucie w łagodnej postaci.
Przeciwwskazania do wprowadzenia szczepionki:
- ciężki stan dziecka po porodzie (powikłania w porodzie, patologia);
- masa ciała dziecka jest mniejsza niż 1500 gramów;
- obecność jakichkolwiek chorób w ostrej postaci;
- zaostrzenie istniejących chorób przewlekłych;
- zmiany i choroby układu nerwowego, zwłaszcza w ciężkiej postaci;
- poważne zmiany skórne;
- obecność choroby hemolitycznej u niemowlęcia.
Te przeciwwskazania są tymczasowe i po normalizacji stanu dziecka możliwe będzie wprowadzenie szczepionki. W tym przypadku nie ma stałych przeciwwskazań.
Jak odmówić szczepienia
Oczywiście rodzice dokładają wszelkich starań, aby szczepić dziecko i co dokładnie. Ale niewielu z nich w tym samym czasie rozumie, że odpowiedzialność za zdrowie ich dziecka w odmowie szczepienia spada całkowicie na ich ramiona.
Często młode matki, po wysłuchaniu niepochlebnych recenzji innych rodziców lub porad z zewnątrz, próbują odmówić szczepień, nie rozumiejąc, jakie mogą być konsekwencje i nie chcąc wziąć za nie odpowiedzialności.
Kilka lat temu lekarze sami podjęli decyzję, czy wykonać szczepienia w domu położniczym bez pytania rodziców, ale po prostu oceniając stan dziecka i stopień jego zdrowia.
Dzisiaj specjaliści nie mogą wstrzykiwać szczepionki dziecku bez pisemnej zgody rodziców, którzy odmawiając szczepienia często nie zdają sobie sprawy z możliwych konsekwencji.
Wiele młodych matek niedawno zaczęło odmawiać szczepień (nie tylko w szpitalu) tylko dlatego, że jest uważane za "modne" i rodzaj zdrowego stylu życia, bez użycia środków chemicznych, w tym leków i narkotyków dożylnych.
Odmowa szczepień prowadzonych w szpitalu nie jest trudna. Po urodzeniu dziecka i badania, a jednocześnie nie ujawniając przeciwwskazania do podania szczepionki, młoda matka przynieść formularze do wypełnienia lub ona zgadza się zaszczepić swoje dziecko lub odrzuca proponowaną zastrzyk. Wypełnione formularze należy przekazać pielęgniarce pediatrycznej.
Czasami rodzice boją się szczepić dziecko w tak młodym wieku, chcąc, aby dziecko było początkowo trochę silniejsze i przyzwyczaiło się do nowego środowiska. Takie podejście często może być ryzykowne, a rodzice powinni to zrozumieć.
Jeśli dziecko nie zostało zaszczepione w szpitalu
W tym przypadku, szczepienie jest przeprowadzane w klinice dzielnicy dzieci i rozpocząć z wprowadzeniem szczepionki przeciw gruźlicy, co nie jest łatwe do zrobienia w poliklinice. Fiolka z preparatem zawiera 20 dawek do wstrzykiwań, a substancja w postaci otwartej może być przechowywana tylko przez godzinę.
Ponieważ dzieci nie są szczepione zaraz po urodzeniu, bardzo mało do szczepienia jest przypisany tylko jeden dzień w miesiącu, natomiast BCG jest umieszczony oddzielnie od innych szczepień. Z tego powodu dzieci są zapraszani do szczepień w planowanym dniu w ustalonym czasie (tylko 1 godzinę na zastrzyk dla wszystkich dzieci), a jeśli pominąć,będzie musiał czekać na następny miesiąc, aby podać szczepionkę.
W przypadku szczepienia, dziecko młodsze niż 2 miesiące jest wymagane tylko pełne badanie pediatry bez reakcji Mantoux i dokładne zbadanie.
Ale jeśli dziecko jest starsze niż 60 dni przed szczepieniem koniecznie trzeba przekazać ogólne moczu i krwi próbki i sprawdzić test Mantoux. I tylko w przypadku normalnych wyników badania i negatywnego wyniku testu Mantoux, lekarz będzie mógł podać kierunek szczepienia BCG.
Przed podjęciem decyzji o odmowie szczepień oferowanych w szpitalu, wszystko trzeba dokładnie przemyśleć, ważąc wszystkie za i przeciw, zwłaszcza wówczas, gdy decyzja ma charakter tymczasowy iw przyszłości planujemy zaszczepić dziecko.
Jeśli decyzja o odmowie szczepienia jest ostateczna, rodzice będą musieli wypełnić specjalny formularz, który zostanie wklejony do dokumentacji medycznej dziecka. Ale tu należy zauważyć, że nieszczepione dzieci nie mogą brać w przedszkolu, w szkole, że nie pozwoli na zajęcia w klubach sportowych, basenów, aby odwiedzić, do leczenia sanatoryjnego i nie zostanie wydany za granicą w większości krajów.
Autor: Vaganova Irina Stanislavovna, lekarz
Kiedy powinienem się zaszczepić przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B?
Radzimy przeczytać: Aalbutsid - alternatywa dla zwykłych kropli po przeziębieniu u dzieci?
