Kiedy dziecko pojawia się w rodzinie, rodzice obiecują dbać o siebie i nigdy się nie obrazić. Ale nie jest to łatwe do zrealizowania, ponieważ dorastając, dzieci zaczynają odczuwać cierpliwość dorosłych, nieposłuszeństwo i figle. W tej sytuacji wielu papieży i matek zastanawia się nad zastosowaniem kary fizycznej i pytają - czy pokonać dziecko, czy też nie pobić go za karę za niewłaściwe zachowanie?
Uderzenia paskiem lub ręką papieża - jeden z najpopularniejszych środków wychowawczych i rodzice, którzy używają tej metody, nie widzą w tym nic nagannego. Czy kara fizyczna jest bezpieczna i ułatwia proces edukacyjny? Aby to zrozumieć, rozważmy jego wpływ na dziecko, a także możliwe konsekwencje.
Powody stosowania fizycznej kary w procesie edukacyjnym
Dlaczego wielu uważa za normalne edukowanie dzieci uderzeniami i mankietami?
Istnieje kilka powodów, aby zachęcać rodziców do użycia siły:
- Czynniki "dziedziczne". Jeśli ojciec lub matka w dzieciństwie byli poddawani karze fizycznej, pytanie, czy można pokonać dzieci w celu edukacji, często nawet nie powstaje.Są przekonani, że jest to jedyna poprawna i możliwa metoda wpływania na dziecko, która dobrze poprawia informacje uzyskane podczas pouczającej rozmowy.
- Inną motywacją do bicia dziecka jest usuwanie negatywnych emocji z niepowodzeń, obelg, problemów w pracy. Zdarza się, że dzieci po prostu padają na gorącą rękę, ponieważ nikt inny nie może wyładować gniewu.
- Czasem powodem jest niechęć do marnowania czasu na długie rozmowy i powtarzające się powtarzanie zasad zachowania. Zawsze łatwiej jest uderzyć papieża niż wytłumaczyć dziecku jego zło i zrozumieć przyczyny tego, co się stało.
- Czasami kara fizyczna jest przenoszona z rozpaczy. Kiedy wiedza rodzica o procesie wychowania nie wystarcza, aby znaleźć podejście, użycie siły wydaje się być jedynym sposobem radzenia sobie z "małym potworem".
- Niestabilność psychiki. Osoby z nierozwiązanymi problemami psychologicznymi lub niepełnosprawnością umysłową mogą pokonać dzieci i załamać się bez wyraźnego powodu. Po uspokojeniu dziecko, które uderzyło dziecko, żałuje swojego zachowania, ale wciąż nie potrafi sobie poradzić.W takim przypadku konieczne jest wypracowanie problemu z psychologiem lub innym specjalistą.
Czym jest kara fizyczna?
Zastosowanie kary fizycznej niekoniecznie oznacza bicie dziecka. Zgodnie z tym pojęciem, wszystkie uderzenia są stosowane z użyciem siły - szorstkie szarpanie rąk lub ubrań, pchanie, mankietowanie, przymusowe karmienie lub odwrotnie, pozbawianie żywności.
Nie ma znaczenia, czy rodzic bierze pasek, czy używa innych improwizowanych środków (ręcznik, tenisówki itp.). Wszelkie działania mające na celu zranienie, demonstrowanie własnej mocy i fizycznej wyższości, pozostawiają ślad w duszy dziecka.
Czy można pokonać dzieci?
Jak poprawnie pokonać dziecko i czy powinno to być w ogóle wykonane? Opinie rodziców na ten temat są bardzo różne. Niektórzy są całkowicie "za" fizyczną karę w rozsądnych granicach, inni - znaleźć wiele argumentów "przeciw".
Poniższe fakty świadczą o zastosowaniu łagodniejszych środków wychowania:
- Wszelkie metody fizycznego oddziaływania nie przyczyniają się do lepszego przyswajania informacji. Jako dziecko, zdolność człowieka do utrzymywania wspomnień jest słabiej rozwinięta, tak więc kara i wydarzenia, które do niego doprowadziły, w każdym razie zostają zapomniane wystarczająco szybko.
- Uderzenie papieża to upokarzająca procedura, która powoduje, że dziecko ma złość i urazę, co wydaje się niesprawiedliwe dla niego, a zatem nie motywuje go do realizacji jego przestępstwa.
- Używanie kar fizycznych zmniejsza znaczenie twoich słów dla dzieci. Oznacza to, że jeśli zacząłeś tę praktykę, wszystko, co wcześniej działało na dziecko, przestanie być dla niego czynnikiem hamującym. Oznacza to, że będziesz musiał używać siły raz po raz, ponieważ inne argumenty nie będą brane poważnie.
Ponadto negatywna sytuacja, która występuje u dzieci w odpowiedzi na karę fizyczną, często prowadzi do nowej fali nieposłuszeństwa i pragnienia czynienia "złości". Po takim zachowaniu dziecko zostaje ponownie pobite. Tak powstaje cykl przemocy w rodzinie.
Konsekwencje
Kara fizyczna nie przysługuje dziecku bez śladu. To stwierdzenie jest szczególnie prawdziwe, jeśli mówimy o systematycznym używaniu siły w edukacji.
Oto kilka faktów wyjaśniających, dlaczego nie możesz pokonać dzieci:
- Stały strach przed rodzicami, wynikający z fizycznej kary, ostatecznie prowadzi do rozwoju nerwicy. Na tle niego dziecko doświadcza trudności w komunikowaniu się z rówieśnikami, staje się niepewne.
- Dzieci po dojrzeniu mają bardzo zaniżoną samoocenę, co uniemożliwia im realizowanie się w życiu zawodowym i osobistym.
- Dziecko do końca życia pamięta, że ten, kto jest silniejszy, ma rację. W przyszłości użyje tej zasady sam, pokazując okrucieństwo słabym.
- Dzieci, które wychowały się z użyciem siły, w większości przypadków powtarzają ten scenariusz, tworząc własną rodzinę.
- Regularna kara fizyczna zmniejsza zdolność dzieci do koncentracji na nauce. Czy więc trzeba stać z paskiem nad dzieckiem, próbując poprawić jego wyniki w nauce w szkole?
- Każdy epizod bicia dystansuje dziecko od rodziców, niszcząc bliskość i zaufanie, pozbawiając najbliższych ludzi wzajemnego zrozumienia. W końcu, gdy dziecko dorasta, jest mało prawdopodobne, że będzie chciał zająć się starszym ojcem lub matką.
- Według statystyk, ponad 90% przestępców w dzieciństwie było poddawanych karom fizycznym i przemocy ze strony rodziców. I nie chcesz wychowywać maniaka, prawda?
- Konsekwencją upokorzenia w rodzinie staje się poczucie bezużyteczności i samotności. W takim stanie dziecko może łatwo wpaść pod wpływ wątpliwych ludzi, którzy wykazali zainteresowanie nim.Skutkiem tego są złe firmy, wczesne zażywanie alkoholu, narkomania, zaangażowanie w grupy przestępcze.
Ponadto, w napięciu emocji, nie jest łatwo obliczyć siły. Dziecko złapane w gorącą dłoń może spaść, uderzyć w ostry przedmiot i doznać poważnych obrażeń, czasem nie do pogodzenia z życiem.
Jak w przypływie gniewu nie uderzyć dziecka?
Nawet trzepotanie papieżem jest miarą, która powinna być stosowana jako ostatnia. Rozważ kilka technik, które pozwolą ci opanować się w stresującej sytuacji i naucz się kontrolować swój gniew.
Przede wszystkim musimy spróbować zrozumieć, dlaczego dziecko źle się zachowuje. Być może wynika to z cech charakterystycznych dla wieku (kryzys wieku) lub coś go prowokowało. Pobicie w takiej sytuacji jest absolutnie bezużyteczne.
Musimy uwzględniać fakt, że dzieci wciąż uczą się poprawnie pokazywać swoje emocje. Przez nieposłuszeństwo często protestują przeciwko jakimkolwiek okolicznościom życiowym, których nie można jeszcze wyjaśnić słowami, lub przyciągają uwagę rodziców zbyt zajęty innymi rzeczami.
Jeśli czujesz, że nie możesz dłużej wytrzymać, musisz zrobić sobie przerwę i skupić się na działaniach, które pomagają radzić sobie z negatywnymi, na przykład:
- Spróbuj liczyć powoli w swoim umyśle do 5.
- Idź do innego pokoju i powiedz dziecku, że wrócisz później. Pozostawiony sam sobie, możesz zgnieść niechciane papiery, aby uwolnić się od gniewu. Jeśli uspokoisz się, układając porządek, zmieniając rzeczy, wytrzyj kurz.
- Zjedz coś smacznego.
- Wyobraź sobie sytuację z boku - czy to takie ważne? Pamiętaj o sobie w dzieciństwie i swoich uczuciach, kiedy rodzice cię ukarali.
- Dobrym sposobem na uspokojenie nerwów będzie ciepły prysznic ze swoim ulubionym żelem.
- Częściej używaj humoru. Każda sytuacja może zostać rozbrojona żartem, a problem nie będzie już tak ważny.
Oczywiście te metody nie pomagają każdemu. Ale jeśli chcesz, będziesz w stanie znaleźć odpowiednie rozwiązanie.
Alternatywy
Nawet jeśli uda ci się powstrzymać i nie uderzyć dziecka w papieża, problem pozostaje - jak wtedy osiągnąć posłuszeństwo? Psycholodzy zalecają ustalanie limitów dla dzieci od bardzo wczesnego wieku. Trzeba wyjaśnić, co jest możliwe, czego nie można zrobić i jak zachowywać się w miejscach publicznych od momentu, gdy dziecko zaczyna rozumieć mowę.
Ale nie ważne jak dobrze wychowasz dziecko, okresowe nastroje i wybryki są nieuniknione.Wyjaśnienie tego niepożądanego zachowania będzie bardziej skuteczne niż kara fizyczna. Ale jeśli dziecko jest w histerii, rozmowę trzeba rozpocząć dopiero wtedy, gdy się uspokoi. Małe dzieci pomagają myjąc się zimną wodą, zmieniając uwagę na zabawki. Więcej informacji o metodach wychowania i rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym →
Rozmowa powinna przebiegać delikatnie, bez selekcji, ale bez presji. Zapytaj przyczyny tego działania dziecka, spokojnie wyjaśnij mu, dlaczego nie można tego zrobić, jak poprawić sytuację, a także zaoferować akceptowalne zachowania. Jeśli taka usterka zdarzyła się po raz pierwszy, możesz ograniczyć się do sugestii i ostrzec, że następnym razem kara będzie następować (aby wydać dźwięk).
Jako środki edukacyjne zaleca się stosowanie pokojowych metod wpływania - pozbawianie gier komputerowych, chodzenie do kina lub na spacer, kieszonkowe i tym podobne. Ważne jest, aby być konsekwentnym - jeśli obiecałeś ukarać za złe zachowanie, musisz działać. W przeciwnym razie, dziecko, odczuwając przyzwolenie, powtórzy swoje wybryki więcej niż jeden raz.
Aby wyeliminować niechciane zachowania, musisz rozmawiać z dziećmi, interesować się ich przyjaciółmi i otoczeniem, ponieważ wiele problemów może na tym się stać.Ponadto dziecko na wiele sposobów kopiuje zachowania dorosłych. Pomyślcie, może w czymś, co sam dajecie mu zły przykład (krzyczcie, używajcie obelżywych słów, nie wypełniajcie obietnic). W tym przypadku nie tylko dziecko, ale także będziesz musiał pracować nad sobą. Więcej o poprawianiu błędów w wychowaniu dzieci →
Zadając pytanie - czy pokonać dziecko, czy nie, trzeba zrozumieć, że stosując karę fizyczną, oznaczasz własną słabość i niezdolność do przekazania tego pomysłu w inny sposób.
Trauma psychologiczna, otrzymana w dzieciństwie w wyniku okrutnej edukacji, może zrujnować przyszłość dzieci i nieodwracalnie zepsuć ich relacje z rodzicami. Dlatego przed nagraniem dziecka, warto zastanowić się dwa razy i szukać bardziej humanitarnego sposobu naświetlania.
Autor: Yana Semich,
specjalnie dla Mama66.com
