Na początku gra jest wiodącą działalnością dziecka w wieku przedszkolnym. Dlatego wiele uwagi poświęca się dzieciom, rodzicom i profesjonalistom. Dokładnie tak, jak gra dziecko (ważne rozgrywka), z którymi wolą grać (sam lub w towarzystwie innych dzieci) zainteresowanych rodziców, pedagogów i psychologów.
Już około 3 roku życia dziecko może grać samodzielnie. Wskazane jest nauczenie dziecka gry w pojedynkę do ukończenia trzeciego roku życia, ale w tym samym czasie osoba dorosła powinna być blisko (w jednym pokoju). Co zawsze może przyjść z pomocą dziecku, jeśli jest zmęczony lub chce zmienić rodzaj działalności.
Przyjrzyjmy się rozwojowi dzieci od urodzenia do 5 lat życia i możliwości samodzielnego grania.
- Dziecko w pierwszym roku życia nie potrzebuje jeszcze aktywności w grze. W grze noworodka można zidentyfikować pewne działania, które są prawie takie same z natury, przez zobowiązanie się, który próbuje uspokoić się i złagodzić napięcie. Takie ruchy obejmują ssanie palca, poluzowanie smoczka i manipulowanie grzechotką, którą dała matka.
Bardzo ważne jest, aby nauczyć dziecko chwytać zabawki, badać je ze wszystkich stron, spróbuj na "zębie" i po prostu nim manipuluj, co będzie rodzajem gry.Rozwija umiejętności chwytania, analizatory wzroku i słuchu, a także uczy interakcji z zabawką.
Do chwili obecnej istnieje sporo zabawek, które warto zawiesić na wysokości oczu dziecka w jego łóżeczku. Obserwując bezpieczeństwo (do zabawki, nie spaść i nie zranić dziecko) dorosły dziecko może pozostawić na sam ciągu kilku minut.
Naucz dziecko do niezależnego gry w pierwszym roku życia, to warto, kiedy jest pełna, być w dobrym nastroju, a nie przepracowany.
W drugiej połowie roku dziecko może pozostawać w spokoju przez 5-7 minut. Ale konieczne jest, aby wziąć pod uwagę, jaka jest sytuacja, że dziecko będzie znane, nie jest powodem do niepokoju, i że matka będzie w pobliżu, w tym przypadku, że przyjdzie, jeśli dziecko zaczyna do niej zadzwonić. W tym wieku dziecko z matką ma bliskie relacje, miłość, czułość i uczucie. Wszystko, co w przyszłości dziecko przenosi w dorosłym życiu.
- Przez dwa lata, dziecko zaczyna się rozwijać walking, ruchy rąk, umiejętności motorycznych, istnieje aktywny zainteresowanie niezależności. Wielu rodziców opisuje ten wiek jako jeden z najtrudniejszych.Na tym etapie rozwoju dziecko zaczyna interesować się rzeczy wokół niego i sprzeciwiać ograniczeń ze strony dorosłych. Czas, kiedy dziecko może być jeden, waha się od 15 minut do 20. dziecko zaczyna wyrażać agresję. Dla wielu matek ten okres jest prawdziwym testem.
Warto zauważyć, że rozwój samodzielności dziecka w dużej mierze zależy od matki i jej zdolność do „puścić” ich dziecka. W przeciwnym wypadku, pozostawiając go samego nawet na kilka minut, mogą pojawić się problemy w rozwoju dziecka.
- Przez trzy lata, dziecko zaczyna komunikować się z dorosłymi, manipulowania obiektami i dążenie do niezależności. Jest zainteresowanie grami planszowymi, a pojawienie się pierwszych umiejętności RPG. Sam w te gry grać, nie może on być w stanie, więc należy mu tego nauczyć. Konieczne jest, aby pokazać sztuczki i techniki gry, a jednocześnie grając z nim.
- W czwartym roku życia, dziecko może grać na własną rękę, przez długi czas. Choć w przedszkolu, dzieci są już całkiem spokojnie podjąć grę z rówieśnikami. Z reguły jest to mobilne, przebieranie i gry z elementami niektórych zasad.
- Do piątego roku życia dziecko może grać zarówno z rówieśnikami, jak i niezależnie. Z reguły są to gry fabularne i te, w których karabiny samodzielnie ustanawiają własne zasady. Gra może trwać dość długo. Ważne jest, aby stymulować grę późnym wieczorem, ponieważ pomaga ona złagodzić stres, który nagromadził się w ciągu dnia.
Aby przyzwyczaić dziecko do niezależnej gry, rodzice powinni rozważyć pewne zasady:
- Konieczne jest wyposażenie specjalnie przeznaczonego miejsca na gry. Może być areną dla małych dzieci. A dla starszych dzieci - pokój dziecięcy lub tylko ogrodzony plac zabaw.
- Co dziecko nie ich uczucia niepokoju, kiedy jest sam z mama dziecko może pokrywać się z innego pokoju, by go uspokoić, jakby się wskazywać, że wszystko jest w porządku, że jest blisko i wkrótce przyjdzie mu zrobi.
- Konieczne jest wspieranie dziecka przy pierwszych próbach samodzielnej gry. Ponieważ gra jest ważnym czynnikiem w jej rozwoju.
- Ze zrozumieniem, weź pod uwagę niepewność dziecka w grze. Wspieraj inicjatywę i kreatywność swojego dziecka.
- Ważne jest, aby bawić się z dzieckiem, a nie zamiast niego!
Adwokat: Galina Zagudaylova
Specjalnie dla strony Mama66.ru
