Adenoidy drugiego stopnia u dziecka - jak niebezpieczne są dla zdrowia

Adenoidy to akumulacja tkanki limfatycznej w nosogardzieli, która wchodzi w układ odpornościowy organizmu. Z jednej strony, to miejsce jest barierą dla wirusów, z drugiej strony - tu powstaje odpowiedź immunologiczna organizmu. Migdałki o 1-2 stopniach u dziecka pojawiają się z częstym udziałem w walce z infekcjami, co skutkuje zwiększonym napływem limfy i obrzękiem.

Nawet w tym stanie przerosłym ciało nadal wykonuje funkcje ochronne, ale powoduje trudności w oddychaniu dziecka.

Choroba ta występuje u co czwartego dziecka w wieku przedszkolnym, jednak do tej pory nie wszyscy rodzice wiedzą, co jest niebezpieczne i jak należy go leczyć. Dlatego ważne jest, aby rodzice wiedzieli, jak leczyć migdałki iw jakich przypadkach powinni się zgadzać na ich usunięcie.

Przyczyny choroby

Przyczynami migdałków 1, 2 stopni u dzieci mogą być:

• nieleczona lub przewlekła choroba z lokalizacją w górnych drogach oddechowych;
• infekcje takie jak odra, szkarlatyna, krztuszenie, grypa i inne.

Co dzieje się w ciele z migdałkami

Pierwszym sygnałem ostrzegawczym jest ciągły katar, których nie można wyleczyć za pomocą leków i stałej odruchu kaszlu, w którym nie ma zmiany w oskrzelach i płucach.

Warto też zwrócić uwagę na to, jak dziecko śpi w nocy: otwarte usta podczas snu wskazuje na naruszenie oddychania przez nos, a w konsekwencji procesów zapalnych.

Jeśli nie rozpoczniesz leczenia adenoidów 1 i 2 na czas, możesz mieć bóle głowy, chroniczne zmęczenie i apatię. Ponieważ patologia ta najczęściej występuje w wieku 3-7 lat, może wpływać na rozwój mowy dziecka i zakłócać tworzenie się kości twarzy.

W przypadku zaniedbanych przypadków choroby zaburza się funkcjonowanie układu trawiennego, zmniejsza się hemoglobina, czasami dochodzi do moczenia lub astmy. Zastój jest niezgodny odpływ krwi żylnej i limfy z czaszki, co prowadzi do neuro dystonii, opóźnionego rozwoju fizycznego i psychicznego padaczki. Więcej o epilepsji →

Rozpoznanie migdałków

Jeśli znajdziesz co najmniej jeden z powyższych objawów, zabierz dziecko do otolaryngologa.Terminowa i prawidłowa diagnoza egzamin pozbyć się wielu problemów zdrowotnych w przyszłości. Istnieje kilka rodzajów badań:

1. Kontrola za pomocą lustra. Do wykrywania stanów zapalnych z użyciem lustra małej średnicy na długim uchwytem. Dzięki niemu lekarz szuka podniebienia miękkiego. W tym przypadku dziecko nie powinno mieć żadnego dyskomfortu. Dobry lekarz może wizualnie określić stopień wzrostu migdałki i sugerować przyczynę zapalenia. Jednakże takie badanie nie wystarczy powołać się operacji.
2. Badanie za pomocą palców.Jest to dość nieprzyjemne i metoda uninformative. Podczas sondowania, można zrozumieć stopień wzrostu migdałki i ich gęstości. Na podstawie tego badania, lekarz określa, jak wystąpiła choroba, i czy nie przeprowadzić leczenie operacyjne jest konieczne.
3. Fluoroskopia.Jest to jeden z najbardziej popularnych metod badania jednak, oprócz szkód, które dostać dzieci z ekspozycji, istnieje wysokie prawdopodobieństwo błędu w diagnozie. Niestety, zdjęcia rentgenowskie nie wykazało, dzięki którym nastąpił wzrost o migdałki, a jeśli tak nie jest ropa lub śluz, urządzenie nie będzie w stanie rozpoznać ich obecność.Dlatego ta metoda musi być przeprowadzona w połączeniu z kontrolą wzrokową.
4. Endoskopia.Najnowsza metoda diagnostyczna, która wciąż jest dość rzadka i droga. Jej istota polega na tym, że długa, wąska rurka z kamerą na końcu jest wprowadzany do przewodów nosowych dziecka, a lekarz widzi na monitorze, co się dzieje z migdałki. Jest to najlepszy zamiennik x-ray, ponieważ, po pierwsze, pokazuje, jak w rzeczywistości wygląda nosogardzieli, a po drugie, wyniki badań mogą być drukowane i posiadać udokumentowaną diagnozę. Wadą można uznać, że wprowadzenie lekarza rurowego do znieczulenia błony śluzowej nosa, co oprócz podrażnienia może powodować reakcję alergiczną.

Możliwe opcje leczenia

Leczenie migdałków klasy 2 u dzieci rzadko wymaga interwencji chirurgicznej. Zazwyczaj usuwanie migdałków jest przepisywane przy chorobie 3. stopnia, gdy istnieje realne zagrożenie dla życia.

Terapia lekami

Najczęstsza złożona terapia, która obejmuje różne procedury:

1. Preparaty hamujące procesy zapalne. Zasadniczo są one dostępne w postaci kropelek i rozwiązań.
2. Preparaty do suszenia. Są nakładane po umyciu.
3. Terapia immunomodulacyjna z naturalnymi preparatami. Jest to bardzo ważny etap leczenia migdałków II stopnia u dziecka w wieku 2-7 lat, ponieważ dzięki niemu organizm staje się mniej podatny na wirusy. W konsekwencji obciążenie tego miejsca błony śluzowej zmniejsza się, ilość immunokompetentnej tkanki gruczołowej zmniejsza się, a ogólny stan organizmu normalizuje się.

Leczenie fizjoterapeutyczne

Obejmuje:

1. Płukanie w celu usunięcia ropy z powierzchni migdałków. Procedurę tę przeprowadza lekarz, wprowadzając specjalny roztwór do jednego z nozdrzy i wysysając płyn z drugiego za pomocą próżni. Nie próbuj prać w domu - prawdopodobnie po prostu wbijesz ropę głębiej w nosogardziel.
2. Kwarc i laseroterapia, w których prowadnik światła wkłada się przez nos.

Metoda Butejki

Do konserwatywnych metod leczenia migdałków można zaliczyć metodę Buteyki. Opiera się na specjalnych ćwiczeniach oddechowych w połączeniu z ćwiczeniami fizycznymi.

To pozwala dziecku wyeliminować głębokie oddychanie przez usta i przywrócić nosw całości, a także pozbyć się różnych patologicznych wyładowań w nosogardzieli.

Środki ludowe

Z dodatkiem migdałków klasy 2 z niewielkim ogniskiem zapalenia można spróbować połączyć leczenie zachowawcze metodami ludowymi. Jednak przed rozpoczęciem leczenia należy skonsultować się z lekarzem.

Najpopularniejsze środki ludowe obejmują:

• Dwie części świeżego soku z buraków zmieszany z jednej części miodu. Lek ten jest zaszczepiony u dziecka w kanale nosowym 5-6 kropli kilka razy dziennie. Jest dobry na siniznę wywołaną przez migdałki.
• Całość ogrzewa się na patelni do smażenia 1 kg soli kuchennej dodaje się do niego kilka kropli olejków eterycznych (szałwii lub wapno), a w przypadku braku zmielonych liści tych roślin. Otrzymaną mieszaninę stosuje się do inhalacji: 2 łyżek rozpuszcza się w jednym litrze wody gorącej, a dziecko w gęstej tkanki nosa inhalowania wydycha usta przez 5-10 minut.
• Brzeczkę dziurawca pokroić na proszek, zmieszać z masłem w stosunku 1: 4 i nałożyć na łaźnię wodną. W łyżeczce mieszaniny wylewa się 5 kropli glistnika.Przygotowany lek jest trawiony 2 krople do każdego otworu nosowego 3-4 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 1,5 tygodnia.
• Równe części miodu, smalcu wewnętrznego, kakao i masła mieszać i rozpuścić na małym ogniu. Następnie mieszaninę umieszcza się w słoju i chłodzi. Łyżeczka leku rozpuszcza się w szklance mleka i jest pijana 3-4 razy dziennie przez półtora tygodnia.

Jednak przy takim leczeniu należy pamiętać, że metody ludowe najczęściej borykają się tylko z jednym z objawów migdałków - katar. A sama przyczyna choroby nie została znaleziona i nie wyleczona.

Ponieważ nie ma możliwości wizualnego określenia stopnia migdałków, jeśli podejrzewa się chorobę, warto udać się do lekarza. Należy jednak pamiętać, że leczenie chirurgiczne jest zalecane tylko w skrajnych przypadkach za pomocą ścisłych wskazań.

Ważne jest, aby pamiętać, że w wieku 2-7 lat powstaje układ odpornościowy dziecka, w tym bariera dla wirusów w nosogardzieli. W średnim wieku szkolnym adenoidy zaczną się zmniejszać, a do wieku 20 lat znikną definitywnie.

Autor: Julia Mosalova,
specjalnie dla Mama66.com

Przydatne filmy o migdałkach u dzieci