Obecnie w wielu krajach obowiązkowe jest szczepienie pacjentów z zakażeniem pneumokokowym, od 1 stycznia 2014 r. Zostało ono uwzględnione w krajowym harmonogramie szczepień w Rosji.
Czym jest szczepienie pneumokokowe?
Infekcja pneumokokowa może być spowodowana przez różne mikroorganizmy. Istnieje ponad 90 różnych rodzajów pneumokoków, z których każdy może stać się prowokatorem ciężkich infekcji (zapalenie ucha, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, posocznica, ropne zapalenie opon mózgowych, zapalenie stawów, itp.).
Choroba zaczyna się od wzrostu temperatury do 40 stopni, duszności, kaszlu i przeziębienia. W przypadku braku leczenia czynnik sprawczy przenika do płuc, zatok nosa i skorupy mózgu. Terapia infekcji opiera się na zastosowaniu środków przeciwbakteryjnych.
Ze względu na różnorodność pneumokoków, wcześniejsze zakażenie dziecka nie zwiększa jego funkcji ochronnej przeciwko chorobom wywoływanym przez inne rodzaje mikroorganizmów. Dlatego też szczepienie przeciwko zakażeniu pneumokokami powinno być zrobione każdemu, nawet pacjentom, którzy chorowali.
Do głównych zalet szczepień pneumokokowych należą:
- ochrona przed groźnymi chorobami (ciężkie zapalenie płuc, pneumokokowe zapalenie opon mózgowych, sepsa);
- ochrona dzieci w pierwszych latach życia;
- całoroczne szczepienie bez sezonowości;
- tworzenie ogólnej odporności;
- możliwość szczepieniu wraz z innymi szczepionkami, które są zawarte w krajowym kalendarza (oprócz BCG).
Terapia jest przepisywany pacjentom z niedoborem odporności (choroby nowotworowej krwi, zakażenie HIV), alkoholików, nałogowych palaczy i osób starszych.
Również szczepienie przeciwko pneumokokom Zaleca się poważnych chorób przewlekłych (cukrzyca, choroby nerek, marskość wątroby, obturacyjne zapalenie oskrzeli, anemia sierpowata), wad wrodzonych lub rdzenia kręgowego cewy nerwowej.
Po 5 latach, dziecko nie może zostać zaszczepione, ponieważ w tym wieku miał już chorobę lub stać się nośnikiem zakażenia bez objawów klinicznych. W obu przypadkach, dzieci rozwijają się przeciwciała przeciwko infekcji.
Skład szczepionek i ich działanie
W Rosji, używane kilka rodzajów szczepionek: pneumo 23 (Francja) i Prevenar (USA), Prevenar 13, Sinfloriks. Poza oznacza inny skład i producent - różne wypełniacze i stabilizatory.
Preparat zawiera oczyszczone polisacharydy pneumokokowe bakterii i składników pomocniczych (fosforan glinu, chlorek sodu i fenolu).Pneumo 23 chroni przed 23 znanymi typami patogenów.
Ponieważ szczepy stosowane sprzężone Prevenar 13 o szerszych, chroniąc organizm przed różnych grup 13 typów paciorkowców. Szczepienie Prevenar ma wyraźną przewagę nad innymi lekami (można go podawać dzieciom od 2 miesięcy, kiedy to wielkie ryzyko zakażenia groźnymi chorobami). Więcej o szczepieniach →
Szczepienie przeciwko choroby pneumokokowej dla dzieci i dorosłych w mięsień naramienny barku, domięśniowo w przednio-boczną część uda (dzieci w wieku do 2 lat) lub w górnej trzeciej części ramienia (w starszym wieku).
Każdy lek ma swoją własną charakterystykę. Możesz wykonać jednoczesne szczepienie przeciwko pneumokokom i grypie. W tym schemacie zapewniona jest dobra ochrona przed ciężkim zapaleniem płuc i zapaleniem opon mózgowych.
Harmonogram szczepień i przeciwwskazań
Dzieci z chorobami bazowych lub niskiej odporności pierwszy strzał lekarz może przepisać w ciągu 2 miesięcy. Inne grupy szczepienia Zaleca się, by w 3, 4, 5, 6 miesięcy i 18 urządzenia wspomagającego.
Eksperci zalecają także osobom zagrożonym, że będą szczepione co 5 lat.
Jedną z głównych zalet szczepienia przeciwko pneumokokom jest dobra tolerancja jego dzieci i minimalna liczba przeciwwskazań. Pacjenci rzadko odkładają inokulację z powodu jakichkolwiek wskazań medycznych. Głównym powodem dziecięcej bezbożności jest odmowa rodziców.
Główne przeciwwskazania do szczepienia to wysoka temperatura ciała (ponad 37ºC), zaostrzenie wszelkich chorób przewlekłych, ostre postaci choroby, indywidualna nietolerancja leku.
Jeśli dziecko ma te przeciwwskazania, szczepienie przeciwko zakażeniu pneumokokom jest tymczasowo opóźnione aż do całkowitego wyleczenia.
Normalne i anormalne reakcje
W ciągu pierwszych 2-3 dni po szczepieniu dziecko może mieć następujące objawy:
- zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia, lekkie napięcie lub ból;
- senność i ospałość;
- zmniejszony apetyt i odmowa jedzenia;
- drażliwość, płaczliwość;
- dreszcze lub gorączka.
Wszystkie wymienione działania niepożądane po zastosowaniu leku powinny być tolerowane. Ale rzadko się zdarzają, na przykład wzrost temperatury ciała u 1% pacjentów, a reakcja miejscowa - w 5%. Z reguły działania niepożądane ustępują w ciągu jednego dnia.
Po wprowadzeniu szczepionki pneumokokowej możliwe są również powikłania. obrzęk naczynioruchowy może wystąpić, gdy niezgodność jest przeciwwskazane (ze względu na ciężkie alergie na składniki leku) silnej degradacji w obecności ostrego występujących chorób zakaźnych lub zaostrzenie chorób przewlekłych.
Co jest potrzebne i czego nie można zrobić przed i po szczepieniu?
Przed szczepionka będzie podawana dzieciom z pneumokokowej choroby, lekarz powinien sprawdzić całkowite, do pomiaru temperatury oraz do badania reakcji na pierwszym podaniu leku. Następnie podejmuje się decyzję o szczepieniu lub zrzeczeniu się.
Aby uniknąć komplikacji, należy przestrzegać określonych zasad:
- Nie dodawaj nowych pokarmów do jedzenia dziecka. To samo dotyczy karmienia piersią - matka powinna zrezygnować ze zmian w jedzeniu;
- dzień przed wstrzyknięciem jest konieczne, aby mieć przeciwgorączkowe powoływanie i leki przeciwhistaminowe, jeśli to konieczne.
Suprastin przepisywany dzieci cierpiących na alergie (astma, atopowe zapalenie skóry, pokrzywka).
Leki przeciwhistaminowe nie może wybrać swój własny, muszą być przepisane przez lekarza z jakiegokolwiek powodu.Aby zapewnić skuteczność stosowanych leków zapobiegawczych, ważne jest, aby dokonać właściwego wyboru dawki, w oparciu o wagę i reakcję alergiczną dziecka. Nie zaleca się stosowania środków przeciwgorączkowych w celach profilaktycznych.
Po szczepieniu ważne jest zapewnienie odpowiedniej opieki w miejscu wstrzyknięcia. Można go zwilżyć, ale zakaz nakłada się na działanie jodem, zelenką i innymi związkami antyseptycznymi. Nie przyklejaj łaty ani nie stosuj okładów.
W temperaturze powyżej 38 stopni możesz podać dziecku leki przeciwgorączkowe, które są dla niego akceptowane. Jeśli wszystkie reakcje ze szczepień nie znikną w najbliższej przyszłości, a stan dziecka ulegnie pogorszeniu, należy to niezwłocznie zgłosić pediatrowi okręgowemu. Prawdopodobną przyczyną może być nieprzestrzeganie jakichkolwiek przeciwwskazań.
Po szczepieniu konieczne jest:
- pozostać w klinice przez 10-15 minut. Jest to wymagane ze względu na ryzyko zapaści lub wstrząsu anafilaktycznego;
- przestrzegać zwyczajowej diety, unikać dodawania nowej żywności;
- jeśli wystąpią wymioty lub biegunka, należy podać dziecku dużą ilość napoju;
- nie w celu obniżenia temperatury ciała dziecka, jeśli nie przekracza 38,5 stopni. Wysoka temperatura jest prawidłowa odpowiedź, co wskazuje na reakcję do iniekcji i rozwoju odporności.
- przed pójściem do łóżka, aby dać dziecku przeciwgorączkowe gdy temperatura ciała wynosi powyżej 38,5 stopni. Nadaje się do tego pojazdu będzie paracetamol, ale nie można używać aspiryny.
Konsekwencje pneumokokowych objawy (zapalenie stawów, zapalenie opłucnej, zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, zapalenie ucha) ujawniła więcej i pozostawiły niezatarte piętno na przyszłe zdrowie dziecka. Dlatego łatwiej jest przeprowadzić środków zapobiegawczych niż później do angażowania się w długie i skomplikowane leczenie.
Obecnie szczepienie przeciwko pneumokokom jest istotnym i skutecznym sposobem ochrony przed zakażeniem. Jednak przed wprowadzeniem leku należy skonsultować się z lekarzem, aby upewnić się, że nie ma żadnych przeciwwskazań i dokonać przygotowań.
Autor: Ina Naumcheva,
specjalnie dla Mama66.com
Przydatne wideo pneumokokowej szczepieniu
Radzimy przeczytać: Przerost bakterii u niemowląt, co było przyczyną?
