Narodziny dziecka to złożony proces, który nie zawsze przebiega zgodnie z planem. W przypadku długotrwałej pracy, a także wielu wskazań ze strony zdrowia matki i dziecka, wymagana jest interwencja chirurgiczna.
Znieczulenie zewnątrzoponowe w cesarskim odcinku jest częściowym znieczuleniem, najczęściej stosowanym w tej sytuacji.
Podczas operacji kobieta jest świadoma i widzi swoje dziecko od pierwszych minut swojego życia. Alternatywą dla znieczulenia zewnątrzoponowego jest znieczulenie podpajęczynówkowe. Oba typy znieczulenia są podobne pod względem działania, ale nadal mają pewne różnice.
Spróbujmy dowiedzieć się, jaka jest między nimi różnica, czym jest znieczulenie, a także zatrzymamy się na możliwych komplikacjach po zabiegu.
W jaki sposób wykonuje się znieczulenie zewnątrzoponowe?
Podczas zabiegu preparat z działaniem znieczulającym wstrzykuje się do kręgosłupa lędźwiowego po poddaniu skóry w miejscu wstrzyknięcia działaniu antyseptycznym. Igła wnika w obszar nadtwardówkowy, znajdujący się przed warstwą podpajęczynówkową, składającą się z tkanki tłuszczowej i zakończeń nerwowych.
Znajduje się blisko powierzchni, więc wykonywany jest względnie płytki zastrzyk.Pacjent w czasie indukcji znieczulenia musi leżeć na boku, które przyniósł kolana do żołądka lub siedzieć, zaokrąglenia pleców.
Po wstrzyknięciu nerwy są zablokowane, dzięki którym kobieta przestaje chwilowo czuć ból w dolnej połowie ciała. Znieczulenie nie działa natychmiast, oczekiwany efekt występuje w ciągu pół godziny po wstrzyknięciu.
Zalety i wady metody
Częściowe, lub jak to się nazywa, regionalne, znieczulenie jest tolerowane przez pacjenta lepiej niż znieczulenie ogólne.
Korzyści ze znieczulenia zewnątrzoponowego:
- minimalny wpływ znieczulenia na dziecko;
- zachowując pełną świadomość podczas zabiegu, dzięki czemu łatwiej monitorować stan pacjenta i pozwala na szybką intubację, jeśli jest to konieczne;
- Wpływ na górne drogi oddechowe jest wykluczony, jak ma to miejsce w przypadku znieczulenia za pomocą maski;
- Negatywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy jest zminimalizowany.
Wadą tej ulgi w bólu - długo czekać na efekty zastrzyku, z powodu których nie jest przystosowane do pracy w trybie awaryjnym.
Możliwe skutki znieczulenia zewnątrzoponowego do cesarskiego cięcia, takie jak dyskomfort w miejscu wstrzyknięcia, ból głowy, nudności, osłabienie, są też wady procedury.
Należy pamiętać, że po wstrzyknięciu leku znieczulającego w kręgosłupie ciśnienie krwi obniża się. Może to spowodować niedobór tlenu dla płodu w okresie znieczulenia. Ponadto, przy niewystarczających kwalifikacjach lekarza wykonującego zastrzyk, istnieje ryzyko niepełnej analgezji lub infekcji miejsca nakłucia.
Jaki rodzaj znieczulenia jest lepszy?
Wiele kobiet w ciąży, które są zalecane do porodu chirurgicznego, pojawia się pytanie, co jest lepsze - znieczulenie podpajęczynówkowe lub zewnątrzoponowe w cięciu cesarskim? Aby odpowiedzieć na to pytanie, rozważ różnice między tymi rodzajami znieczulenia.
W znieczuleniu podpajęczynówkowym stosuje się cieńszą igłę. Wnika głębiej niż metoda zewnątrzoponowa i znajduje się obok rdzenia kręgowego. Po wprowadzeniu znieczulenia tą metodą efekt pojawia się po 5-10 minutach. Pozwala to na użycie go do pilnej operacji.
Zasada działania obu typów znieczulenia jest identyczna. Wstrzyknięcie rdzenia kręgowego rzadko powoduje niepełne znieczulenie, chociaż różnica ta jest niewielka. Od wprowadzenia leku do kręgosłupa zmniejsza się ciśnienie krwi, kobiety z chorobą naczyniową i serca preferują znieczulenie zewnątrzoponowe.
Stopniowy początek efektu pozwala ciału łatwiej przenosić zmiany i, jeśli to konieczne, daje lekarzom możliwość szybkiego podjęcia środków w celu ustabilizowania stanu pacjenta.
Przeciwwskazania do znieczulenia regionalnego
Przeciwwskazania do znieczulenia zewnątrzoponowego i podpajęczynówkowego są bezwzględne i względne.
Bezwzględne przeciwwskazania do częściowego znieczulenia:
- Skóra w miejscu wstrzyknięcia jest zainfekowana.
- Istnieje uczulenie na środek znieczulający.
- Pacjent odmówił tego rodzaju znieczulenia.
Do względnych czynników, które uniemożliwiają wdrożenie znieczulenia należą:
- upośledzona krzepliwość krwi;
- odwodnienie;
- choroba serca lub układ krwionośny;
- zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe;
- neurologiczne i psychiczne nieprawidłowości;
- wyrażone niedotlenienie płodu.
W bezwzględnych przeciwwskazaniach przeprowadzenie procedury jest kategorycznie zabronione. Jeśli istnieją względne ograniczenia, decyzję o dopuszczalności częściowego znieczulenia podejmuje lekarz, biorąc pod uwagę potencjalne ryzyko.
Możliwe powikłania
Znieczuleniu regionalnemu rzadko towarzyszą ciężkie działania niepożądane, ale ingerencja w ciało nie mija bez śladu.
Znieczulenie zewnątrzoponowe z cesarskim cięciem może powodować:
- reakcja alergiczna;
- uszkodzenie naczyń krwionośnych i pojawienie się krwiaka w miejscu nakłucia;
- przenikanie zakażenia do rany;
- pogorszenie wrażliwości w dolnej połowie ciała, czasem nieodwracalne;
- bóle głowy i mdłości.
Zepsuciu kręgosłupa towarzyszą te same komplikacje. Ale ze względu na większą głębokość włożenia igieł można je połączyć:
- drgawki spowodowane przenikaniem leku znieczulającego do krwi;
- niewydolność serca przy stosowaniu nadmiernej ilości środka znieczulającego;
- Zapalenie opon mózgowych, jeśli wstrzyknięcie przeprowadzono za pomocą niesterylnych instrumentów.
Przy prawidłowym działaniu personelu medycznego, poważne komplikacje są praktycznie zredukowane do zera, a płuca przechodzą przez cały dzień.
W rzadkich przypadkach znieczulenie podpajęczynówkowe lub zewnątrzoponowe z cesarskim cięciem powoduje uporczywe i długotrwałe bóle głowy.
Aby je wyeliminować, należy zastosować specjalny plaster blokujący otwór w miejscu wstrzyknięcia.
Odzyskiwanie po porodzie
Po zabiegu ze znieczuleniem miejscowym czasami występuje dyskomfort w obszarze zastrzyku. Zwykle nieprzyjemne uczucia same znikają i rzadko trwają dłużej niż 2 tygodnie.
Istnieje opinia, że podanie znieczulenia podpajęczynówkowego i zewnątrzoponowego szkodzi kręgosłupa i może powodować przewlekły ból pleców. Ale jeśli procedura jest wykonana prawidłowo, nie wchodzi to w grę.
Częściej dyskomfort jest wynikiem samej operacji. W miarę gojenia cięcia następuje blizny. Przy nagłych ruchach, pochyleniach i zgięciach szew jest rozciągany, co powoduje, że ból wpada w dolną część kręgosłupa. Przyczyną podobnych wrażeń może być nierównomierne połączenie tkanek i skrócenie mięśni brzucha.
Co jeśli moje bóle pleców przez dłuższy czas po znieczuleniu zewnątrzoponowym z cesarskim cięciem? Zmniejszenie dyskomfortu pomaga postawom, w których ładunek jest prawidłowo rozdzielany.
Trzymając dziecko w ramionach, nie musisz się do niego pochylać, ale próbuj przycisnąć go bliżej klatki piersiowej, aby plecy się nie garbiły. Karmienie na początku najlepiej wykonać leżąc na boku, więc obciążenie na szwie będzie minimalne. Podczas gojenia żwacza zaleca się założenie bandaża. Więcej o szwach po cięciu cesarskim →
Jeżeli jednak doszło do traumy zakończeń nerwowych podczas wprowadzania znieczulenia, może być konieczne leczenie w celu szybkiego powrotu do zdrowia.Po badaniu matki karmiące piersią są zwykle przepisywane jako terapia nielekowa - masaż, fizjoterapia.
Po konsultacji z lekarzem możesz uprawiać łagodne sporty (joga, pilates).
Nie da się jednoznacznie powiedzieć, co jest lepsze - sekcja cesarska ze znieczuleniem zewnątrzoponowym lub znieczuleniem rdzeniowym. Decyzję należy podjąć na podstawie wywiadu pacjenta i biorąc pod uwagę pilność operacji.
Kluczem do sukcesu procedury jest odpowiednia kwalifikacja lekarza. Pozwoli to zminimalizować możliwe komplikacje i zachować zdrowie matki i dziecka.
Autor: Yana Semich,
specjalnie dla Mama66.com
Przydatne wideo: opinia położnika-ginekologa na temat znieczulenia zewnątrzoponowego
Radzimy przeczytać: Powikłania po cięciu cesarskim
