Obawy odnoszą się do negatywnych emocji, ale odgrywają rolę ochronną. Obawy dzieci są specyficznym i złożonym problemem, z którym rodzice często mają do czynienia razem z psychologami.
Specyfika fobii dzieci polega na ich tymczasowym charakterze i specyficznych dla wieku cechach rozwoju dziecka. Dzieci boją się tego, co zwykle nie powoduje strachu u dorosłych i jest to normalne. Ale jeśli fobia jest utrwalona w umyśle i nie przechodzi, gdy dorośniesz - sytuacja staje się niebezpieczna. Dlaczego pojawiają się obawy, jakie powinny być działania rodziców? Wszystko, co musisz wiedzieć, mamusie i tatusiowie, ponieważ problem fobii dotyczy prawie każdego dorosłego dziecka.
Skąd biorą się lęki dzieci?
Problem lęków dziecięcych zawsze pozostaje istotny, poświęca się je licznym badaniom medycznym i ankietom społecznym.
Przyczyny lęków dziecięcych są różnorodne, ale najczęstsze są następujące:
- wykorzystywanie dzieci, przemoc wobec niego, konflikty rodzinne, świadek i uczestnik, którym jest;
- ostrzeganie dorosłych o zagrożeniach związanych z tematem lub działaniach, które dziecko pamięta, często nie rozumiejąc znaczenia zagrożenia;
- przerażające historie innych dzieci, uraza, drwiny z ich strony;
- ścisły kontakt emocjonalny z rodzicami, zwłaszcza jeśli dziecko jest samotne, wychowuje się w niepełnej rodzinie i ma niewielki kontakt z rówieśnikami.
Istotne są również indywidualne cechy osobowości dziecka. Często dzieci z lękowym-hipochondrycznym charakterem, zaburzeniami nerwicowymi lub chorobami ośrodkowego układu nerwowego mają zwiększoną tendencję do strachu. Według danych statystycznych obawy w dzieciństwie częściej obserwowane są u dziewcząt i małych dzieci urodzonych przez rodziców w średnim wieku.
Cechy manifestacji
Cechy lęków dzieci są takie, że zwykle trwają przez kilka tygodni. Ale czasami tak się nie dzieje, fobie są naprawiane w umyśle, dostarczając kolejnych problemów.
Obawy biologiczne i społeczne
Fobie mogą być biologiczne lub społeczne. Obawy u dzieci w wieku poniżej 7 lat częściej należą do gatunku biologicznego. Termin ten oznacza, że są one naturalne, oparte na instynkcie samozachowawczym, a zatem mają pozytywne konotacje. Najczęstsze obawy dzieci w wieku przedszkolnym obejmują lęk przed ciemnością, różne zwierzęta, ogień, krew,wysokość.
Kierując się lękiem tego rodzaju, dziecko staje się bardziej ostrożne, może uniknąć obrażeń. Również dla tego wieku charakteryzuje się lękiem przed samotnością, śmiercią lub śmiercią rodziców. Czasami dzieci boją się potworów, bohaterów strasznych bajek, ostrych dźwięków.
Strach przed ludźmi jest rzadkością. Jeśli tak się dzieje, zwykle dzieci są przerażone przez mężczyznę w białym płaszczu i myśli o bandytach, złoczyńcach.
Po 7 latach dziecinnych lęków z większym prawdopodobieństwem staną się fobiami społecznymi. Sprowadzają się do strachu przed społecznymi interakcjami, ludźmi. Dzieci boją się spóźnienia, ukarania, skazania, samotności. Tak więc, po osiągnięciu 7 roku życia, lęki z dzieciństwa zaczynają odgrywać negatywną rolę, naruszając psycho-emocjonalny i twórczy rozwój jednostki.
Naturalne i patologiczne lęki
Wszystkie rodzaje lęków dzieci można podzielić na naturalne (fizjologiczne) i patologiczne.
Obawy psychologiczne (fizjologiczne) uważane są za zjawisko normalne, ponieważ opierają się na niewystarczających informacjach o otaczającym świecie, ze względu na rodzaj nieznanych obiektów, kontakty z nieznajomymi.Mają obiektywny powód, szybko mijają, nie wywierając negatywnego wpływu na psychikę dziecka.
Obawy patologiczne dzieci mają następujące charakterystyczne cechy:
- przyczyna nie jest oczywista, często niezrozumiała;
- powstają w wieku, w którym nie muszą się już pojawiać (nastolatki boją się potworów, ciemności);
- są stabilne;
- prowadzić do niedostosowania dziecka do społeczeństwa.
Może to być przejaw poważnych chorób psychicznych i nerwowych. W dzieciństwie czasami trudno jest odróżnić patologiczne i fizjologiczne lęki. Dlatego też, jeśli fobia jest stabilna, konieczna jest konsultacja z psychologiem dziecięcym, neurologiem lub psychiatrą.
Inne rodzaje lęków
Kolejna klasyfikacja opiera się na przedmiocie lęku, jego przyczynach, sile, cechach przejawów. Dostępne są następujące typy:
- Supervalued - najczęstsza, charakterystyczna dla zaburzeń nerwicowych. Opierają się na fantazjach (strach przed burzami, duchami).
- Obsesyjne fobie - przejawiają się w pewnych sytuacjach (dzieci boją się wysokości, otwartych i zamkniętych przestrzeni).
- Urojenia - przyczyna ich pochodzenia jest niezrozumiała, często obserwowana w schizofrenii i innych chorobach psychicznych.
Szczególnie lęki dzieci jest to, że pewien typ, na przykład, strach bohaterów bajkowych, połączone z szeregiem innych lęków: ciemności, atak, śmierć. Jeden rodzaj fobii z wiekiem często zmienia się w inny.
Dziecięcy strach przed ciemnością pojawia się w wieku 3-6 lat. Powody są fantazyjne dziecko, które nie jest jeszcze w stanie oddzielić rzeczywistość i fikcję. Jeszcze częściej przyczyną jest doświadczona trauma psychologiczna.
Dziecięce nocne obawy psychologów ujawniają się u wielu dzieci w wieku 7 lat. Występują one podczas snu na tle zwężony lub zmierzchu świadomości, często towarzyszy płacz, przerażające sny i halucynacje. Czasem dziecko jest trudno się obudzić, to jest niemożliwe, aby dostać w dotyku.
Lęki nocne kontynuowano przez 5-20 minut, po czym dziecko zasypia i rano nie pamięta o doświadczenie lęki nocne. Obserwowano nerwicę lub patologii ośrodkowego układu nerwowego, często są to pierwsze objawy padaczki. Więcej informacji o przyczynach, rozpoznawaniu i leczeniu padaczki u dzieci →
W przypadku lęków nocnych spowodowanych przez nerwice, jest to typowe:
- przepracowanie w ciągu dnia;
- strach lub trauma psychologiczna doznana dzień wcześniej (oglądanie horroru, karanie, skazywanie, szyderczy rówieśnicy);
- nieregularne zjawisko, mała głębia zaburzonej świadomości - dziecko może zostać przebudzone i uspokojone.
Po przyjęciu do szkoły średniej następuje wzrost liczby różnych lęków. Dzieci boją się spóźnić, zachorować, odpowiadać na lekcje, zdawać egzaminy. W okresie dojrzewania charakterystyczne są fobie otwartych przestrzeni, zamknięte przestrzenie, lęk przed śmiercią.
Nastolatki z obszarów wiejskich częściej boją się przekonań, nowych znajomości i kar, mają małe koszmary. Zmniejszona skłonność do strachu występuje czasami u dzieci z upośledzeniem umysłowym lub chorobą psychiczną.
Fobie i gatunki związane z wiekiem
Dla każdego wieku istnieją fobie o pewnej naturze.
| Wiek dziecka | Co powoduje strach |
| 1 rok
|
|
| 2 lata
|
|
| 4 lata
|
|
| 5 lat
|
|
| 6 lat
|
|
| 7 lat |
|
| Adolescencja |
|
Diagnostyka
Aby zidentyfikować obawy dzieci, stosowane są różne metody, wybrane przez psychologa, w zależności od wieku i poziomu rozwoju dziecka. Do 7 roku życia technika "Draw Fear" jest skuteczna. Dzieciak jest proszony o rysowanie tego, czego się boi, wtedy psycholog dziecięcy analizuje rysunek. Zwrócono uwagę na dominujący kolor, nacisk, wielkość detali rysunku.
Dziecko w wieku poniżej 7 lat można sprawdzić, opowiadając historie, w których dziecko jest głównym bohaterem.Pod koniec bajki, psycholog pyta, co przeraziło okruchy w trakcie opowiadania lub oglądania ilustracji. Stosuje się również metodę "Lęki w domach".
Jeśli dziecko ma więcej niż 7 lat, diagnoza lęków u dzieci jest przeprowadzana przy użyciu innej techniki. Ta ankieta zakłada rodzaj ankiety, podczas której pytania są zadawane spokojnie, życzliwie, czasami w formie żartobliwej. W rezultacie psycholog dziecięcy może zidentyfikować przyczynę fobii i nakreślić plan korekty. Podczas diagnozowania obaw dzieci stosuje się różne kwestionariusze wieku średniego i starszego.
Konsekwencje
Dzieci patologiczne lęki, których rodzice nie walczyli na czas, można naprawić i zachować nawet w wieku dorosłym. Wielu dorosłych obawia się wysokości, niektórych zwierząt, przerażonych ostrymi dźwiękami i ciemnością.
Wykorzenione, lęki pierwszych dzieci, jak człowiek dorasta, prowadzi do rozwoju zwątpienia, niska samoocena jest utworzona, powodując stały niepokój i może prowadzić do depresji. Kobiety często obawiają się śmierci rodzicielskiej, opóźnień, wojny, błędów podczas pracy lub podejmowania decyzji.Prowadzi to do naruszenia równowagi psychicznej, rozwoju nerwic i mniejszego tła emocjonalnego.
Co powinni zrobić rodzice?
Jeśli strach przed czymś jest przechowywana u dziecka w każdym wieku ponad miesiąca i staje się obsesyjne, należy skonsultować się z psychologiem dziecięcym. Specjalista powie Ci, jak pokonać strach dzieci przed koszmarem, ciemnością itp.
Podczas wizyty u lekarza rodzice powinni szczegółowo powiedzieć o następujących czynnikach:
- przebieg ciąży i poród;
- dynamika rozwoju fizycznego i psychoruchowego dziecka;
- etapy socjalizacji (w jaki sposób zostały dostosowane do przedszkola lub początku nauki);
- postęp w szkole, rozwój umiejętności kognitywnych w przedszkolu;
- kiedy były lęki, w tym, co one manifestują;
- z którymi rodzice kojarzą wystąpienie problemu;
- sytuacja w rodzinie, stosunek dziecka do wszystkich członków rodziny.
Czasami można poradzić sobie z problemem, dostosowując reżim dnia i wykluczając doświadczenie silnych emocji dziecka. Nocą nie powinny czytać takich strasznych opowieści dzieci, starsze dzieci nie powinny mieć możliwość oglądania filmów grozy lub bojowników przed snem.Konieczne jest ograniczenie czasu oglądania programów telewizyjnych i gier komputerowych, zwłaszcza z elementami agresji. Więcej o wpływie telewizji na rozwój i zdrowie dziecka →
Metody korekty
Jak radzić sobie z lękami dzieci? Kwestia ta była zawsze istotna, biorąc pod uwagę rozpowszechnienie problemu wśród dzieci w każdym wieku. Głównym zadaniem w terapii fobii jest wyciągnięcie ich do światła, aby dowiedzieć się, co przeraża dziecko.
Najpierw musisz określić rodzaj lęku - patologiczny lub fizjologiczny. Może to zrobić tylko specjalista z zakresu psychologii dziecięcej, po wcześniejszej dyskusji z rodzicami i dzieckiem.
Po drugie, ważne jest, aby znaleźć przyczynę tego zaburzenia. Każdy typ fobii ma swoje racje i objawia się w każdym dziecku na różne sposoby. Wraz z wiekiem jeden gatunek może przekształcić się w inny, więc korygowanie lęków u dzieci wymaga dokładnego badania psychologicznego dziecka i indywidualnego doboru odpowiednich technik.
Bajki
Aby przezwyciężyć strach dzieci w ciągu 2-4 lat, możesz opowiedzieć dziecku z bajki, w którym jest on głównym bohaterem. W trakcie narracji musi poradzić sobie dokładnie z tym, co powoduje zaburzenie (potworem w ciemności, zamkniętym pomieszczeniem, wodą, ogniem, brakiem liczby rodziców).Bohater pokonuje wszystkie trudności, pokonuje przeciwników. Takie historie pomagają dzieciom czuć się bardziej pewnymi siebie i stać się odważniejszymi.
Gry
Pokonując lęk przed ciemnością u małych dzieci, rodzice mogą ćwiczyć grę w chowanego. Dziecko musi najpierw znaleźć lalkę w oświetlonym pokoju, a potem w ciemności. W przypadku zabawki znalezionej w ciemności, zachęta powinna nastąpić. Strach stopniowo zanika, ustępując miejsca pragnieniu wychwalania rodziców i poczuciu uczucia.
strach dzieci od śmierci pojawia się zwykle w 5-6 lat, można odtwarzać jako pokaz lalek, gdzie śmierć jest prezentowany słaby, śmieszne lub nierealne, wymyślone. Główna bohaterka skutecznie ją odstrasza. Również w formie gry możesz pokonać postacie ze strasznych snów.
Rysunki
Jest to bardzo skuteczne leczenie lęków u dzieci za pomocą rysunku. Dziecko powinno w zabawny sposób narysować swój koszmarny sen. Pozytywny wpływ na psychikę szkicu dziecko, co przeraża przemienione: był zły, stał się dobry i bezpieczny. Czasami dzieci są szczęśliwe, aby narysować obiekt strachu w stanie pokonanym.
Muzyka
Cicha, cicha muzyka klasyczna pomaga rozładować nerwowe napięcie.W dyskretny sposób możesz zaoferować swojemu dziecku, aby go odsłuchać przed snem, trzymając się blisko niego, delikatnie głaszcząc głowę i mówi słodkie słowa.
Taniec
Taniec mieć pozytywny stan emocjonalny, przyczynić się do rozładowania psychologicznej. Kid rytm uczenia się, komunikacji, uspokaja, zaczyna czuć się silniejszy i bardziej wolni.
aromaterapia
Stosowanie olejków eterycznych ma uspokajający wpływ, a to pomaga rozładować napięcie nerwowe. Można użyć olejków ziołowych w sypialni, używając lampy zapach, lub dodając je do ciepłej kąpieli, które będą uspokoić dziecko dobrze przed snem.
Mogą to być oleje z lawendy, mięty, szałwii. Ale zanim ich stosowanie należy skonsultować się z lekarzem i upewnić się, że nie ma alergii na produkty używane.
terapii kolorami
Pokój dziecięcy powinien być urządzony w pastelowych kolorach, jasne kolory zabawki - czerwony, czarny, pomarańczowy - konieczne jest, aby kupować w ograniczonych ilościach. Wybór ubrania dla dzieci, to warto dać pierwszeństwo rzeczy zielone, niebieskie lub żółte kolory.
inne techniki
Praca z lęków dziecięcych obejmuje również modelina, plastelina, zwłaszcza jeśli dzieci nie lubią rysować, obojętny muzyki i wyróżnione przez wytrwałość. Można poprosić ich, aby wyrzeźbić pokonał koszmar - zrobić coś, co przestraszony w moim śnie, zabawny i bezbronnego.
W niektórych przypadkach pomaga wytwarzanie maski z bajkowego charakteru z tektury, co jest źródłem strachu. Rodzice mogą go założyć i żartować, czule rozmawiać z dzieckiem, bawić się z nim.
Czy istnieje jakakolwiek prewencja?
Można zapobiec wielu lękom z dzieciństwa. Istnieją proste zasady zapobiegania ich rozwojowi:
- dostarczać dziecku miłości i wystarczającej uwagi;
- wykluczyć skandale w rodzinie;
- monitorować dzieci oglądające programy telewizyjne;
- Wyeliminuj gry komputerowe z elementami agresji i przemocy;
- nie straszyć dziecka, starając się osiągnąć jego posłuszeństwo;
- nie pozwalają na nadmierną opiekę i nadmierną surowość w wychowaniu dziecka;
- pochwała nawet dla małych osiągnięć i sukcesów;
- jeśli ktoś nie lubi ciemności, pozostawia włączoną lampkę nocną;
- rodzice nie powinni mówić dziecku o swoich obawach;
- Aby budować komunikację z dzieckiem w poufnej formie, tak aby dzielił się swoimi problemami.
Obsesyjne obawy pojawiają się u co trzeciego dziecka.Fobie dzieciństwa zazwyczaj znikają bez śladu, z odpowiednim nastawieniem do nich, wdrażaniem zaleceń psychologa.
Ale mamy i tatusiowie muszą być gotowi na długą i ciężką pracę, ponieważ główny ciężar do przezwyciężenia problemu lęków dziecka będzie spoczywał na ich barkach. Wspólne wysiłki specjalisty i rodziców z pewnością przyniosą pozytywny efekt, zapewnią dziecku spokój ducha i pewność siebie.
Autor: Olga Shchepina, lekarz,
specjalnie dla Mama66.com
